Dinmeyen Bir Ağrısın Ey Amerika!

Dinmeyen Bir Ağrısın Ey Amerika!

Mustafa Celep'in şiiri....

Serpilen bir yağmur olayım denizler kadar titret beni
Senin bakışın gelir sen gök sesi sen okyanus olur çağlarsın
Yaşamak yok sarsılarak akmak var
Yaşlı bir çınar gibi köklerden geliyorsun
Yaşmağın yaşlı yaşayarak yağmak var
Sen mor dedin mavi bir titreme aldı beni
Hiç şaşmadan tomrukla beni, ağır
Bir gül olayım karşında
Yumruğumu konuştur
Sen savaş dersin
Pek liberal adamlar yağmalanır
Aşk yağmalanır sokakta
Adınla açılan kapıdan
Eğrilmiş bir yüzle
İğdiş bir bedenle girerim
Soluğum küf kokar
Bahçemde aç köpekler ulur
Bir dağım ben
Ağaçlarım ayaklanır
Yapraklarım solmaz benim
Uzayan sonsuz bir at olur sesim
Sen kımıldat yüzümü b’rak konuşayım
B’rak konuşayım ıssız bir çöl değilim
B’rak konuşayım bir sır gibi çöz beni
Siperimi terk etmem tüfeğime sarılıp konuşurum
Ey Amerika derim mesela Ey Amerika!
Her taşın altından sen çıkıyorsun!
Kurşunlanan bir çocuk oluyorsun Filistin’de
Kör kurşun değil isabet eden bir kurşun oluyorsun
Irak’ta mavzer oluyorsun
Çeçenistan’da kelepçe
Bosna’da Afganistan’da akıttığın kan durmuyor
Dinmeyen bir ağrısın Ey Amerika!
Dinmeyen bir uğultu!
Sesim kısık olsa da..
Sesim kısık olsa da konuşurum
Sesim kısık olsa da damarlarım kabarır
Kanım coşar duramam
Bir at vurulur konuşurum
Yağmur yağar ben çiçek açar konuşurum
Demirden konuşurum
Yürekten konuşurum
Olgunluktan ölümden
Ben konuşurken gül açar yol uzar akar su
Sebepsiz
Gürültülü
Bir
Kanla
Konuşurum.