Bidayetindeki saik ne olursa olsun, son yıllarda giderek artan bir alakaya mazhar olan Kutlu Doğum Haftası, kanaatimce Bediüzzaman’ın Mevlid-i Şerif hakkındaki değerlendirmelerine benzer biçimde ,(1) gayet faydalı ve müstahsen bir faaliyettir, Resul-i Ekrem Efendimizin (S.A.V.) siyer ve sünnet-i seniyesinin ihtarı için, hoş ve şirin bir etkinliktir.

Kutlu Doğum Haftası vesilesiyle, bu hafta Efendimiz (S.A.V.) ile alakalı olarak “Benim Peygamberim kimdir?” sualine Nur Külliyatı’nda cevaplar aradım. Aşağıdaki satırlarda bu arayışın bazı cevapları sıralanmaktadır:

* Benim Peygamberim, ehl-i dikkat için, hemen umum harekât ve ef’ali, ahval ve akvali, ahlâk ve etvarı, sîret ve sureti, doğruluğunu ve davasındaki ciddiyetini ispat eden; hatta İsrail oğullarının meşhur âlimlerinden Abdullah İbn-i Selâm gibi pek çok zatın, yalnız O’nun (S.A.V.) simasını görmekle, “Şu simada yalan yok, şu yüzde hile olamaz!” diyerek imana geldikleri Muhammed-ül Emin’dir.(2)

* Benim Peygamberim, Cenab-ı Hak tarafından beşer suretinde gönderilmiştir. Ta ki, insanlara, toplumsal hayatlarında dünyevî ve uhrevî saadetlerini kazandıracak amellerinde ve hareketlerinde rehber olsun ve imam olsun. Eğer fiillerinde beşeriyetten çıkıp harikulade olsaydı, bizzat imam olamazdı; fiilleriyle, ahvaliyle ve tavırlarıyla insanlığa ders veremezdi.(3)

* Benim Peygamberim, virdlerini okudukları vakit ellerinde silsile-i zerratı, katarat adetlerini, mahlukatın aded-i enfasını tutmuş ve onlarla evradını okuyan Şah-ı Geylanî, Rufaî, Şazelî (R.H.), gibi koca dünya mevcudatını, virdine tespih olmakta kısa gören şakirtler yetiştirmiş bir Mürşid-i Azamdır.(4) 

* Benim Peygamberim, Sultan-ı Ezel ve Ebed’in en büyük yaveri olarak âleme teşrif edip insanlığa mebus olarak geldiği vakit taş, su, ağaç, hayvan ve insandan tut, ay, güneş ve yıldızlara kadar her taifenin, kendilerine has dilleriyle ve ellerinde birer mucizesini taşımalarıyla, nübüvvetini alkışladıkları bir Resul-ü Kibriya’dır.(5)

* Benim Peygamberim, öyle bir Zat’ın memuru ve şakirdidir ki, her şey onun nazarında ve tasarrufundadır ve bütün enva-ı kâinat ve bütün zamanlar, onun emri altındadır. Defter-i Kebirinde her şey yazılıdır; istediği zaman talebesine bildirir ve gösterir.(6)

* Benim Peygamberim, gayb-aşina kalbiyle, dünyada Asr-ı Saadetten ebed tarafında olan haşir meydanını temaşa eden, yerde iken cenneti gören ve zeminden gökteki melekleri müşahede eden, Âdem (A. S.) zamanından beri mazi karanlıklarının perdeleri içinde gizlenmiş hâdiseleri gören, hatta Zât-ı Zülcelal’in rü’yetine mazhar olan bir nazar-ı nuranî sahibidir.(7)

* Benim Peygamberim, kudsî bir medrese ve tekke olan Suffe ashabının mürşidi ve Hoca-yı Kâinattır.(8)

* Benim Peygamberim, umum mevcudata rızık veren ve rızıkları halk eden Zât-ı Rahîm ve Kerim’in sevgili memuru ve pek hürmetli abdidir ki; ona hiçten ve sırf gaybdan ziyafetler gönderilmiştir.(9)

* Benim Peygamberim, mübarek eli Hakîm-i Lokman’ın bir eczahanesi ve nefesi Hazret-i İsa Aleyhisselâm’ın nefesi gibi meded-res ve şifa-resan bir Hakîm-i İlahi’dir.(10)

* Benim Peygamberim, öyle bir Resul’dür ki, İmam-ı Busîrî’nin meşhur Kaside-i Bürde’sinde belirttiği gibi (11): “Eğer alâmetleri, onun kadrine muvafık derecede azametini ve makbuliyetini gösterse idiler; değil yeni ölmüşler, belki onun ismiyle çürümüş kemikler de ihya edilebilirdi.”

* Benim Peygamberim, meşhur Habeş padişahı Necaşî’nin “Keşki şu saltanata bedel O’nun (S.A.V.) hizmetkârı olsaydım. O hizmetkârlık bu saltanatın pek fevkindedir” diye hayıflandığı bir cihan sultanıdır.(12)

* Benim Peygamberim, ateşperestliği kaldırmış, Fars saltanatına son vermiş, izn-i İlahî ile olmayan şeylerin takdis edilmesini men etmiş bir Nebi-yi Zîşandır.(13)

* Benim Peygamberim, daha dünyaya teşrif etmeden her şey, her nev’ ve her taifenin onun gelişini beklediği, hüsn-ü istikbal ettiği, alkışladığı ve -Hâlık tarafından bildirilirse- âleme teşrifini haber verdiği bir Zat-ı Nurani’dir.(14) 

* Benim Peygamberim, bir tek sözünün tasdiki için koca Arzın vazifesini terk ettiği, koca Güneşin sıdkına şahit olduğu bir reis-i âlemdir.(15)

* Benim Peygamberim, bütün kâinatı görüp ihata eden ve bir kitabın sahifeleri gibi kâinatı göz önünde tutan, kâinat tabakalarını ve âlemlerini beyan eden Kur’an-ı Azîmüşşan’ın mübelliğidir.(16) 

* Benim Peygamberim, getirdiği dinin emirlerine herkesten ziyade itaat eden, Mabuduna karşı herkesten ziyade kulluk yapan, günahlara karşı herkesten ziyade takvada bulunan en halis abddir.(17)

* Benim Peygamberim, bütün insanlık için saadet-i ebediye, beka ve lika isteyen, Cennet ve cemalullah talebinde bulunan bir şeref-i nev-i insan ve ferîd-i kevn ü zamandır.(18)

* Benim Peygamberim, harp meydanında iken, Hazret-i Cebrail ve Mikâil, iki muhafız yaver hükmünde yanında bulunan bir Zât-ı Mübarektir.(19)

* Benim Peygamberim, bir gün çarşı içinde bir bedevi ile at alışverişi için pazarlık yaparken; başka bir gün, Refref’e binip, Cebrail’i arkada bırakıp, Kab-ı Kavseyn’e koşup giden bir Zât-ı Nuranîdir.(20)

Hâsılı, ey Müslüman! Bizim, mahşer gününde böyle bir şefaatçimiz var. Bu şefaatçinin şefaatini kendimize celp etmek için, sünnetine ittiba etmeliyiz.(21) 

Cenab-ı Hak bizi ve sizi o Habib-i Ekrem’in şefaatine nail eylesin, cennette komşuluğuyla şeref-yab eylesin, âmin.

DİPNOTLAR:
1-Mektubat, İstanbul: Envar Neşriyat, s. 307.
2-Mektubat, s. 90.
3-Mektubat, s. 92.
4-Mesnevi-i Nuriye, İstanbul: Envar Neşriyat, s. 156.
5-Mektubat, s. 91.
6-Mektubat, s. 111.
7-Lem’alar, İstanbul: Envar Neşriyat, s. 20.
8-Mektubat, s. 118.
9-Mektubat, s. 119.
10-Mektubat, ss. 142-143.
11-Mektubat, s. 155.
12-Mektubat, s. 174.
13-Mektubat, s. 177.
14-Mektubat, s. 179.
15-Mektubat, ss. 180-181.
16-Mektubat, ss. 190-191.
17-Mektubat, s. 194.
18-Mektubat, s. 202.
19-Mektubat, s. 97.
20-Mektubat, s. 98.
21-Mektubat, s. 301.