Güncele dalmak, siyasilere yaklaşmak, nazarı devlete çevirmek, sebeplere değer vermek; metin üzerinden konuşmayı, fikir üretmeyi, hikmet üzere düşünmeyi öteler, geri bırakır. Bıraktığını görüyoruz şimdilerde.

Güncel ve güce yaklaşmak; gerçekliği gücendirir,  hakikat yollarını daraltır, hikmet arayıcılarını acabalarda bırakır.

Güçtür güçle, yönetimle, devletle aradaki dengeyi kurmak ve devamını sağlamak. Geçmiş ve bugündeki sıkıntıların büyük bir kısmı bundan değil mi?

15 Temmuz kırılması bunu çok belirgin gösterdi. Öncesinde başka sıkıntı vardı, sonrasında başka bir sıkıntıya devretti.

Hakikat yaralı, hikmet örtülü, gerçeklik gölgeli yine...

Gürültü güncelliğinde başka ne olur, güce yaklaşma çabalarından başka ne sonuç çıkar?

Değersiz kimselerin değersiz hezeyanlarına cevap vermek; değeri değersizleştirmez mi? Uğultu varsa kervan yürüyordur. 

Bazen de o kadar saldırgan ve istihza dolu hücum ediliyor ki; gerçekten sabretmek zor. Bediüzzaman'ın ve yakın talebelerinin çok daha büyük sıkıntılara sabretmesi büyük bir örneklik olarak hala tazeliğini koruyor yine de.

Bugün bu örnekliğin aynen gösterildiğini söylemek zor, gösterenler varsa da az. Belki o azlar hürmetine badireleri atlatıyoruz, atlattırılıyoruz.

Öyle ya da böyle umut gemisi yürüyor; şöyle bir baktığımızda çok mesafe aldığımız da aşikar.

Telif ve neşir devirleri bitti, eser üzerinden mutalaa, metin üzerinden müzakere ve külliyatın hakikatini genele yayılma devrindeyiz.

Bunun için dün olduğu, yarın olacağı gibi en birinci ihtiyaç, yetişmiş insan ihtiyacı. Az insanları güncele, güce kurban vermeyelim.

Güç günlerden geçiyoruz; güncelliğe gereğinden fazla girmek, güce göz kırpmak; belki bu günü kurtarır; yarını ise büyük sıkıntılar içinde bırakır.

Çekirdekten meyveli ağaca giden yolda; yolun her durağında, her merhalesinde; çekirdeği unutmamak; meyve hedefinden sapmamak için günlük savrulmalar, anlık devrilmelere ciddiyetiyle eğilmemek gerekli değil midir?

Evet bir bakıma cevapsız da bırakılmamalı, hakikatin izzeti korunmalıdır.

Bunun en sağlam ve sahih örnekliği lahikalarda taptaze duruyor. O tazeliği yeniden canlandırmak; bugüne en büyük cevap.