Risale Haber-Haber Merkezi

Bediüzzaman Said Nursi hazretleri 1907 yılının Aralık ayının son günlerinde İstanbul’a ulaştı. İstanbul’a gelişinin asıl amacı, Van’da kurmak istediği Medresetüzzehra isimli üniversite için, Sultan Abdulhamid’le görüşmek ve bu imkanı temin ve taahhüt altına almaktı. İstanbul’a gelir gelmez padişahla görüşme imkânının yollarını aradı.

1908’in Mart ayı başlarında Mabeyn-i hümayûn’a gitti, padişahla çok önemli bir hususa dair görüşmek istediğini söyledi. Sarayda bulunan paşaların engel olması sonucunda paşalarla Bediüzzaman arasında yaşanan tartışmalar devam etti. Padişahla görüştürülmeyeceğini anlayan Said Nursi son bir çare olarak Padişaha hitaben meramını anlatan bir dilekçe kaleme alarak (dilekçe’de şarkın cehaletten kurtulmasının tek çaresi, bir “Darül-Funun”un Van’da kurulmasıdır diyerek) dilekçeyi Mabeyn-ı humayuna bıraktı. 

Şekerci Han'da kaldığı tarihler işte bu dilekçeden sonradır. Daha sonra teklif ettikleri maaşı da kabul ettiremeyen paşalar çeşitli tertiplerle Bediüzzaman'ı tımarhaneye kapattırdılar. Doktorların verdiği “Eğer Bediüzzaman da zerre kadar mecnunluk eseri varsa, dünyada akıllı adam yoktur.” şeklindeki "sağlık" raporu üzerine, Said Nursi serbest bırakıldı. Bu olay Meşrutiyetin ilanı günlerine denk gelir. 

Bediüzzaman Said Nursi, Meşrutiyetin ilanının üçüncü gününde 27 Temmuz 1908 tarihinde İstanbul’da Sultan Ahmet meydanında irticalen Meşrutiyetin manası ve ehemmiyeti üzerine bir nutuk irad etmiştir. Bu nutuk daha sonra vereceği Selanik Nutkunun da hazırlığı gibi kabul edilmektedir. 

Nutuk'u okumak için tıklayınız