Yazının konu başlığı “Kemiyet mi? Keyfiyet mi?” olmalıydı diyenler olduğunu tahmin ediyorum.

Başlık her zaman yazının maksadını ifade etmeye yetmeyebilir. Belâgat ve edebiyat erbabı bir kelime ile derin mânâları ifade edebiliyorlar. Onlar başka.

Maksadımız “keyfiyet” yani “kalite” üzerine kelam etmek.

Esas kelime ve kavram keyfiyettir. Yerli ve millî.

Kalite İngilizceden dilimize “Qualite”den girmiş. “Kalite” olarak kullanılıyor.

“Kemiyet” kelimesinin karşılığı olarak da sayı, miktar, nicelik kullanılıyor malûmunuz.

Keyfiyet yani kalite ıstılahta bir ürünün aranan, beklenen, tanımlanan şartları, özellikleri karşılamasıdır. Birden çok tarifi var.

İhtiyaca uygunluk, iyileştirilebilen her şey kalite kavramı içinde mülâhaza edilir.

Bir sürecin, süreçlerin, faaliyetin çıktısı tanımlı şartları (standartları) karşılıyorsa, her defasında istikrarlı ve sürekliliği varsa kaliteden söz edilebilir.

Bir organizasyon, kurum, kuruluş, işletme, sunduğu ürün ve hizmette belirlenmiş şartlarda veya taahhüt ettiği keyfiyette ürün ve hizmeti daimi, sürekli sunabildiğinin kanaati geniş bir kitlede hasıl olmuşsa “Marka” olarak bilinir, tanınır.

Marka olmak öyle bugünden yarına, akşamdan sabaha gerçekleşen bir mesele değildir

Marka sadece bir keyfiyet, nitelik meselesi olmayıp, ortak kanaat, algı, pozitif kabul edilme meselesidir.

Nitelik, keyfiyet esastır da gerek şarttır, yeter şart sayılmaz

Zaman, mekan, ihtiyaç vs. faktörlere de bağlıdır.

Kalite Yönetim Sistemi ile ürün kalitesi aynı şey değildir.

Kalite Yönetim Sistemi esasında yönetim süreçlerinin kalitesi demektir.

Ürün veya hizmetin kalitesi sürecin sonucudur.

Kaliteli ürün ve hizmeti netice verecek süreçlerin bütün aşamalarını, adımlarını kapsayan her iş yönetim sisteminin şartları, kriterleri arasındadır.

Merdiven altı imalat ne kadar kaliteli olursa olsun yönetim sistemi kriterlerine uymaz

Kalite Yönetim Sisteminde, sunulan ürün ve hizmetten paydaşların memnuniyet şartı aranır. Sadece müşterinin değil çalışanların da memnuniyeti de şarttır.

Yönetim Sistemleri her yapı ve organizasyon için zarurettir.

Kurumsallık kavramından çok söz edilir. Fakat pratikte söylendiği gibi işlemez.

Kurumsallığın içini dolduracak unsurlar bir kuruluşun sahip olması gereken olmazsa olmaz şartlar yönetim sistemi akredite şartlarında belirtilmiştir.

KAYNAKLARA (İNSAN, EKİPMAN, MEKAN, FİNANSMAN) SAHİP OLMAK

Kaynakları etkin kullanmak, faaliyetlerin her aşaması dahi tanımlıdır.

Ürün ve hizmet çıktısının kalite kriterleri de akredite ölçüm teçhizatı ve ölçüm metotları istatistiki değerleri sağlaması gerekir.

Kurumsal olmanın ilk şartı liderlik ve liderin kamuoyuna ve içeride neleri taahhüt ettiği beyanı şarttır.

Lider; ne yapacağını bilir. Doğru işe karar verendir. Feraseti, basireti, vizyoner bakışı, risk iştahı vardır.

Yönetici; İşin doğru yapılmasına odaklıdır. Karar verici değil uygulayıcıdır. İmza özürlü müdürler mesela. Aman başıma bir iş gelmesin diye risk almazlar.

Kalite yönetim sistemleri uluslararası normlarla tanımlanmıştır.

Mal ve hizmet dolaşımını kolaylaştırmak için ürün ve hizmet standartları “Uluslararası Standartlar Organizasyonu (ISO)” tarafından belirlenir.

İhracat ve ithalat yapan firmalar ürünlerini satabilmelerinin olmazsa olmaz şartı Kalite Yönetim Sistemi yönüyle akredite sertifikasına sahip olma şartı aranır.

Marka olmanı yolu da bu sertifikayı hak etme kriterlerini yerine getirmekten geçer.

Akredite etmeye yetkili kuruluşlar tarafından yapılan denetimler sonucunda elde edilebilir.

Gelelim manevi hizmetlerde keyfiyete. Yani kaliteye.

Hizmet tarif olarak; Üretildiği anda tüketilen üründür. Müşahhas, somut değil mücerret soyut bir kavram.

Manevi hizmetler için kalite, keyfiyetten söz edilmez mi? Elbette edilir.

“Kemiyetin keyfiyete göre ehemmiyeti azdır” diyor Bediüzzaman

MANEVİ HİZMETLERDE KEYFİYETİN ŞARTLARI

İhlas, samimiyet, uhuvvet, muhabbet, tesanüt, sebat, metanet, feragat gibi hasletlerdir.

İhlas aynı zamanda işini iyi yapmaktır. Halis niyet esastır.

Peki ihlas ölçülebilir mi? Hayır, ölçülmez niyet okumaya girer, caiz değildir.

İşin iyi kaliteli yapılıp yapılmadığının ölçüsü çıktılara, tezahüre, yansımalara bakılır.

“Şeriat ele bakar kalbe bakmaz” kaidesi işlenir

(Bu hususların teknik detayları üzerinde devam edeceğiz inşallah)