Emine Şenlikoğlu  yine gündemde. Gündem olmasına sebep olan konuşmasını baştan sona dikkatle dinledim. Hulasa etmek gerekirse şunları söylüyor Emine hanım: Ateizm ve deizm yapısal olarak herhangi bir ahlak inşa edemez. Konu ateist ve deist insanlar değil, bizzat ateizm ve deizmin kendisi. Ateist ve deist insanlar bireysel olarak çok ahlaklı insanlar olabilir ama ateist ve deist düşüncenin içinden ahlaki bir norm ve hakikat çıkmaz.

Çünkü ahlakilik ilahilik gerektiren bir şey. Onun için ateist ve deistlerin kendi anne ve kardeşleriyle evlenmelerinde itikatları açısından bir sakınca yoktur. Evlenmemelerinin ve üstelik böyle bir fiili kerih görmelerinin nedeni kaynağı din olan bir kültürün içinde doğup büyümeleri. Yani engel itikatları olan ateist ve deist düşünce değil, dinin zaman içinde şekillendirdiği sosyoloji, adetler, örfler, gelenekler...

Emine hanım burada sadece İslami dünya görüşünün değil, tek tanrılı bütün dinlerin meseleye bakışının tercümanlığını yapıyor. Bir Müslüman olarak bu hususta Emine hanıma katılmamak zor. Ahlakın kaynağının neliği kadim bir tartışma konusudur. Her şey maddenin bir yansıması ise ve ahlakın temelinde ilahilik yoksa hiçbir faziletin ve değerin sahici bir müdafaasını yapamaz artık insan. Ama kamusal ahlak noktasında durum karışık biraz.

Seküler yaşamın hakim olduğu batı dünyasında bilhassa kamusal alanda güzel bir ahlak (iş ahlakı, görev ahlakı vb.) inşa edilebilmiştir. Kısacası, naçizane anladığım kadarıyla Emine hanım ateist ve deist insanlara bir şey söylemiyor ve hepsini özellikle tenzih ediyor. Ateist ve deist düşüncenin yapısına yönelik bazı eleştirilerde bulunuyor. Sözlerinin bağlamından kopartılarak olmadık mecralara çekilmesi yurdum insanının alamet-i farikası. Sadece teessüf ediyor insan.