Bismillahirrahmanirrahim

SEKİZİNCİ ÂYET

قُلْ اِنَّنِىِ هَدٰي نِىِ رَبىِِِّ اِلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ 1'dir. Şu âyet-i meşhure küllî mânâsının bu asırda muvafık ve münasip bir ferdi Risaletü'n-Nur olduğu gibi, cifirle صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ 2 kelimesi, صِرَاطٍ deki tenvin, ن sayılmak cihetiyle Risaletü'n-Nur adedi olan 998'e yine iki sırlı (HAŞİYE) fark ile baktığı gibi, هَدٰينِىِ رَبىِِِّ اِلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ 3 cümlesinin makam-ı ebcedîsi ile bin üç yüz on altı (1316) ederek Risale-i Nur Müellifinin tedrisiyle istihzarat-ı Nuriyede bulunduğu en hararetli tarihi olan bin üç yüz on altı (1316) adedine tam tamına tevafuk eder.

DOKUZUNCU ÂYET

Hem el-Bakara Sûresinde, hem Lokman Sûresinde  فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقٰى 4 cümlesidir. Yani, "Allah'a iman eden, hiç kopmayacak bir zincir-i nuranîye yapışır, temessük eder." 

Risale-i Nur ise, iman-ı billâhın Kur'ânî burhanlarından bu zamanda en nuranîsi ve en kuvvetlisi olduğu tahakkuk ettiğinden, bu بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقٰى 5 külliyetinde hususî dahil olduğuna teyiden, makam-ı cifrîsi 1347 ederek Risaletü'n-Nur intişarının fevkalâde parlaması tarihine tam tamına tevafukla bakar ve bu on dördüncü asırda Kur'ân'ın i'câz-ı mânevîsinden neş'et eden bir urvetü'l-vüska ve zulümattan nura çıkaracak bir vesile-i nuraniye Risale-i Nur olduğunu remzen bildirir.

Haşiye: Yani, mertebesine işaret için iki fark var. Risale-i Nur vahiy değil, ilham ve istihraçtır.
Dipnot-1: "De ki: Elbette Rabbim beni dos doğru bir yola eriştirdi." En'âm Sûresi, 6:161.
Dipnot-2: "…dos doğru bir yol…" En'âm Sûresi, 6:161.
Dipnot-3: "…Elbette Rabbim beni dos doğru bir yola eriştirdi." En'âm Sûresi, 6:161.
Dipnot-4: Bakara Sûresi, 2:256; Lokman Sûresi, 31:22.
Dipnot-5: "Hiç kopmayacak nurlu bir zincir." Bakara Sûresi, 2:256; Lokman Sûresi, 31:22.

Bediüzzaman Said Nursi
Şualar