Cenab-ı Hak (c.c), Duha sûresi 1.11 ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:
[Mekke devrinde nâzil olmuştur, 11 âyettir.]

Bismillahirrahmanirrahim

1-Yemîn olsun duhâ’ya (kuşluk vaktine)!

2-Ve sükûna erdiği zaman, geceye!

3-(Habîbim, yâ Muhammed! Vahiy bir müddet gecikmekle) Rabbin seni ne terk etti, ne de (sana) darıldı!

4-Gerçekten sonraki (âhiret) ise, senin için evvelkinden (dünyadan) daha hayırlıdır.

5-Ve Rabbin, elbette ileride (âhiret gününde) sana (ümmetinden dilediğine şefâat etme hakkı) verecek (sen) de hoşnûd olacaksın!

6-(O,) seni bir yetim iken bulup (seni seçip, amcan Ebû Tâlib’in yanında) barındırmadı mı?

7-Hem (sen henüz peygamberlik ve şer‘î hükümlerden) habersiz iken seni bulup, yol göstermedi mi?

8-Hem seni fakir iken bulup da zengin etmedi mi?

9-O hâlde yetîme gelince, sakın (onu) ezme!

10-Ve dilenciye gelince, sakın (onu) azarlama!

11-Ve Rabbinin ni‘metine gelince, artık (onu şükranla) anlat!