Risale-i Nur’un her bir risalesi bir mihenk hükmündedir.

Biz kendimizi bu ölçüler ile tartarak ne halde olduğumuza az çok bakabiliriz. Bakmalıyız da. Yoksa maddiyyunluk taunu hüküm süren bu asırda nerede durduğumuzu ve ne halde olduğumuzu anlayabilmek son derece müşküldür.

İkinci Söz’ün müsbet ve menfi kelimeleri üzerinden kendimizi bir murakabe edelim. Acaba hangileri bize daha tanıdık geliyor? Hangi kelimeleri daha ziyade işitiyor ve telaffuz ediyoruz? İç âlemimizi hangi kelimelerin manalarıyla dizayn etmişiz veya istila etmesine müsaade etmişiz?

İşte İkinci Söz’ün müsbet ve menfi kelimeleri bunlardır:

İman

Saadet

Lezzet

Nimet

Keyif

Bahtiyar

Hüdaperest

Güzel ahlaklı

Güzel  memleket

Iyi adam

Umumi şenlik

Sürur

Şehrayin

Cezbe

Herkes dost

Herkes akraba

Memlekette yaşasınlar teşekkürler

Terhisât ı umumiye şenligi

Tekbir

Tehlil

Mesrurâne ahz ı asker için mûsika sesi

Umum halkın süruru ile mesrûr ve müferrah

İkinci Söz’de, nazarında karanlıklı bir perde olan adamın halini tasvir eden kelimeler :

Kâfir

Fâsık ı gafil

Hodbin

Tali’siz

Hodgam

Hodendiş

Bedbin

Aciz bîçareler

Zorba müthiş adamlar

Tahribât

Vaveylâ

Hazin

Elîm

Matemhâne i umumi

Muzlim

Düşman

Ecnebi

Müthiş cenazeler

Meyusâne ağlayan yetimler

Azab

Umum halkın elemi ile müteellim

İmanda ne kadar büyük bir saadet ve nimet ve ne kadar büyük bir lezzet ve rahat bulunduğunu anlamak, derk etmek ve iç âlemimizi imanın nuru ile tenvir etmek üzere nazarımızdaki zulmetli perdeden halas olmak duası ile...