2000 yılının sonunda, karlı bir kış günü, kurtlar ininden çıkamazken, çakallar Çamdağı'na çıktılar, ellerindeki motorlu testere ile iki güzide hatırayı ortadan kaldırmak için alçakça bir cinayet işlediler. Bediüzzaman'ın tefekkür ve tenezzüh menzilleri olan Çam Ağacı ile Katran Ağacını kestiler.

Barla’da sürgünde bulunan Bediüzzaman, o iki ağacın dalları arasında zikreder, tefekkür eder, Âlemlerin Rabbine teşekkür ederdi. O iki ağaç, bu gurbet kuşuna yuva olmuş, O’nun taşıdığı Kur’an Nuru hürmetine, onlar da Bediüzzaman’ı başlarında taşımışlardı.

Bu iki nur menzili, yarasa ruhlu katilleri o kadar rahatsız etmişti ki, o kış gününde, karlı tepeleri tırmanmışlar, iki masum ağacı katlettikten sonra kaybolmuşlardı. Cinayetin ortaya çıkmasından sonra yapılan araştırmada bir sonuç çıkmamış, bir çok faili meçhul cinayetlerde olduğu gibi, bu dosya da faili meçhuller rafına kaldırılmıştı. Ama Ergenekon terör örgütünün ortaya çıkartılması ve örgüt üyelerinin deşifre olmasıyla, bazı faili meçhul cinayetlerinin bu örgüt tarafından işlendiği anlaşılmıştır.

Çamdağı'ndaki o iki masum ağacı katledenler de muhtemelen Ergenekon terör örgütü üyeleridir. Belki yarın öbür gün bir Ergenekon zanlısının bilgisayarında ele geçirilen bir krokide gösterilen yer kazıldığında bir motorlu testere çıkacak, yapılan araştırmada, ağaç cinayetlerinin bu testere ile işlendiği anlaşılacaktır.

Çam Dağı'ndaki iki masum ağacın kesilmesi de böyle bir kaosa sebebiyet verme düşüncesiydi. Üstâdlarının aziz hatırasını taşıyan bu ağaçlar, Nur talebeleri için de iki değerli hatıraydı. Barla’ya gelenler Çam Dağına da çıkıyor, Üstâdlarının gezip dolaştığı mekanları, üzerinde tefekkür edip risaleler yazdığı bu iki ağacı da ziyaret ediyorlar, nurlu hatıraları yâd ediyorlardı. Bu iki aziz hatıraya saldırıp onları tahrip edenlerin gayesi de, Nurcuları tahrik edip bir takım olayların içine çekmekti. Böylece Nurcuların da asayişi bozduklarını, iki ağaç için ortalığı karıştırdıklarını ileri sürüp arzu ettikleri kaos ortamını meydana getirmekti.

Ama onlar bilmiyorlardı ki...

Abdil Yıldırım'ın yazısı için TIKLAYINIZ