Eli kanlı, gözü kanlı…
Aynalar korkar baksa!
Gözünü kırpmaz… işi bu!
Maskeyle gizler yüzsüzlüğünü!

Hiç acımaz… basar tetiğe!
Mevsimlerin adını bile bilmez.
Üzülmez ki kuşları kalbinden vursa!
Evlerine misafir gidilmez.

Geçip giderler aramızdan!
Adları, adresleri belli…
Kim tutacak yakalarından;
“Sözde adam” olduğunu söyleyerek.

Yaşamak nedir… bilmezler!
Bilmezler gökyüzüne bakmayı!
Yalan, kan, gözyaşı…
Severler “miras/yas” bırakmayı.

İyi bakın katillerin gözlerine!
Kaçırırlar… bakamazlar öyle!
Bakın da tanısınlar sizi;
Unutmasınlar gözlerinizi.

Bunlar o kadar kör ki…
Kendilerini bile göremezler.
Bir an/lık dünya yaşadığımız;
Cenneti versen vermezler.

Katiller ancak uykuda rahat(!)
Atamazlar g/özlerinden kurbanlarını.
Ağır bir yük gibi taşıyacaklar gayrı;
Canlarına tak ettiren canlarını!