Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri 3 Mart 1916 tarihinde ayağı kırılarak Ruslara esir düşmüştü.

Bediüzzaman, Birinci Dünya savaşında Bitlis'in Rus ve Ermeni çetelerinden temizlenmesi için Van'dan gelip Ruslarla savaşır. Bitlis'te Ruslara karşı açılan cephede 3. ordu vaizi olarak görev alan Üstad, Bitlis savunmasında beş yüz kişilik gönüllü ekibiyle mücadele eder.

KADER BİZİ ESİR ETTİ ALLAHU ÂLEM BİR BACAĞIM KIRILDI

7 gün 7 gece süren şiddetli mücadelenin ardında çoğu asker şehit düşer. Üstadın en yakın talebeleri de bu harpte şehit olur. Geri çekilen halk ve askerler, şehir merkezinde Ruslar ve Ermeni çeteleriyle göğüs göğse çarpışır. Üstad ile birlikte kalan 25 gönüllü mücadelesini sürdürür.

Mücadele eden talebeler de şehit olunca Ruslar, Said Nursi'yi ve geriye kalan dört talebesini çembere alırlar. Bu çemberi yarmak ve Ruslara esir düşmek istemeyen Said Nursi ve beraberindekiler, şehrin Kızıl Mescit yakasına geçmek isterler.

Karşıya geçmek istedikleri bir esnada, karşılarına yüksek bir su kemeri çıkar. Bediüzzaman, bu duvarı aşmak için atlayınca karın altında görünmeyen büyük bir taşa çarpar ve ayağı kırılır. Ayağının kırıldığını fark eden Bediüzzaman talebelerine, "Kader bizi esir etti. Allahu âlem bir bacağım kırıldı. Gelin beni settareli (kapalı) bir yere götürün" der.

BİTLİS'TEN KOSTURMA'YA

Talebeleri Bediüzzaman'ı yakındaki üstü kapalı bir su arkının içine götürürler. Soğuk, kar, açlık ve uykusuzlukla suyun içinde yaklaşık 34 saat beklerler. Kurtuluş umudu kalmayınca da Ruslara esir düşerler. Ruslara esir düşen Bediüzzaman buradan önce Van'a, daha sonra Culfa, Tiflis, Klogrif üzerinden Rusya içlerindeki Kosturma'ya sevk edilir.

Said Nursi'nin Ruslara esir düştüğü köprü, hala şehrin iki yakasını birbirine bağlayan önemli bir konumda bulunurken, tarihi köprü sonraları beton yığınlarıyla güçlendirilerek tarihi özelliğini kaybetmiştir.