"Risale-i Nur'un hocası Risale-i Nur." Umumi sohbetlerde “izahat perdeliyor, malumat furuşluk nevinde açıklama zihni dağıtıyor" deriz. Dediğimizi ne kadar uygularız orası şüpheli. Belki konuşan güzel konuşuyor, güzel şeyler söylüyor, çokça dinleyeni de vardır; kim ne diyebilir fakat ders Risale dersi midir? Kendini ne kadar hissettirebilir, ne kadar gösterebilir?

Sorsan bunu çok güzel izah ederler “ayna olmak lazım, gölge olmamak gerekir” derler. Konuyla alakalı kaç yerden delil de getirirler!

Bilmek başka yaşamak başka!

Bu hepimiz için geçerli, bildiklerimizin ne kadarını yaşıyoruz, yaşıyor olsaydık böyle mi olurduk; toplum, ülke, dünya...

Gazze için bir şey yapamıyor muyuz, yapmıyor muyuz? Samimiyet aynası her birimizin önünde boydan boya, enden ene duruyor, bakma cesareti olana…

Ayette "Ey iman edenler iman edin" diyor. Bundan çağrışımla "Ey Allah'ın kulları kul olun" desek, kullukta ilerlesek Gazze bu halde olur muydu? Olsa da bu kadar olur muydu?

"Gazze için bir şey yapmak istiyorum diyen Allah'a kulluğunu arttırsın, imanını yenilesin, iman etsin" dense doğru bir şey söylenmiş olmaz mı?

O her şeye kadir, kudreti, ilmi her şeyi kuşatmış. O’nun izni olmadan hiç bir şey olmuyor. Dilerse, hikmeti iktiza ederse diriden ölü, ölüden diri çıkarır, geceden gündüz gündüzden gece çıkarır. Yapıyor da bunu görüyoruz da; ne kadar içimize işliyor, ne kadar içselleştiriyoruz, kalbimize oturuyor hislerimizi kaplıyor orası şüpheli; umumi olarak halimiz ortada!

İzaha ne lüzum!

Çok konuşuyor, sözüm ona sanal alemde atıp tutuyoruz... On tane lakırdı yapacağına bir fiil yap samimi olsun, küffarın kalbine ok gibi saplansın!

Sabun köpüğüne ihtiyacımız yok, her tarafın köpük kaplanması bizi temize çıkarmaz, güçlü kılmaz!

Yapılacak şey belli. Ayetin emriyle "iman" etmek; imanı tazelemek, yenilemek, canlı kılmak. Hayata taşımak için ne yapmak lazımsa onu yapmak yani başa dönmek; enfüse dalmak, afakta aldanmamak.

Derse ihtiyacımız var. Onu yapacak olan da kendimiz; kendimize!

Kusur mu? Olmayan var mı?

Kul olursak ne olur?

“Siz şükreder ve iman ederseniz Allah size ne diye azaba uğratsın.” Nisa 147