Boşa geçen yıllara,
Değmeyecek huylara,
Yalan kötü kullara,
Hayıflanıp ağladım.

Yalan dese şu dünyaya,
Sırt çevirse şer riyaya,
Dokunmasa her yaraya,
Dua edip umutlandım.

Ah alanın zor sonuna,
Hak yiyenin dik yoluna,
Gururlu aciz kuluna,
Acıyarak söz eyledim.

Kendine yontan insanın,
Nefsini tutan insanın,
Vefayı yıkan insanın,
Ahirini kor belledim.

Şeklen dindar olsak bile,
Ruhen fakir, olduk bile,
Edep ahlak gitti ele,
Bende “biz”lik hal aradım.

Ömür gitti, bitmez sandık,
Elmas satıp, camı aldık,
Nefis için çok aldandık,
Eyvah deyip telaşlandım.

İnsanoğlu nura muhtaç,
Arıyorsan derde ilaç,
İman ile yolunu aç,
Hak davaya sevdalandım.

Dünya alem iman arar,
Kur’an şifa, deva yayar,
Hasta ruha, inkâr zarar,
Tevhid ile şifalandım.