Mezi ve vedi bütün mezheplere göre necistir. (bk. el-Fıkhu’l-İslamî, 1/151-152) Meni ise, Hanefi mezhebine göre necis olmakla beraber, Şafi mezhebine göre necis değildir.

Necasetin kuru veya yaş bir madde olup olmamasına göre, namazın sıhhatine engel olan miktar değişir. Şöyle ki:

Galiz necaset tabir edilen ağır pislik, kuru (katı) bir madde ise, bir dirhem, yani, üç gramdan az olmalıdır. Üç gramdan fazlası, namazın sıhhatine engel olur.

Eğer yaş (ıslak) bir madde ise, el ayası dediğimiz avuç içinden daha geniş bir alana yayılmamış olması şarttır. El ayasından fazla bir kısmı ıslatmış olan necaset, namaza mânidir. Namaz kılabilmek için bu miktardaki pisliklerden temizlenmek farzdır. Bu miktarlardan aşağı olan pislikler, namazın sıhhatine engel teşkil etmez. Ancak yine de bu miktar pisliğin -eğer mümkünse- yok edilmesi sünnettir.

İnsanların kurumuş olan menileri ise ovalamakla temizlenebilir. Dokunmuş olduğu elbise astarlı olsa da, yine ovalamak yeterlidir. Fakat yaş halde olan meniyi mutlaka su ile yıkamak gerekir.

Bununla beraber, elbiseye dokunup kurumuş olan bir meni, ovalanmakla temizlendikten sonra, o elbise ile namaz kılınabilirse de, o yer sonra ıslanmış olsa, sahih kabul edilen görüşe göre pislik hali geri döner; onu tekrar kurutup ovalamak veya yıkamak gerekir.

Şafi mezhebine göre necasetin bir damlası bile yıkanması gerekir.

Sorularla İslamiyet