Eğitimin kendi mecrasından çıktığına dikkat çeken Prof. Dr. Osman Çakmak, “Sistemin adı “zorunlu eğitim” ama işlevi adeta bir “zorunlu çöküş.” Eğitim diyerek nesli, sınav diyerek zihni harap ediyoruz. Yusuf Kaplan’ın bu konuda çok net ve çarpıcı tesbiti var. Diyor ki: “12 yıllık zorunlu eğitim cinayete dönüşmek üzere. Endüstriyi katletti, milletin canına okudu. Bu yapı, 28 Şubat artığı bir katliam müessesesine dönüştü, meslekî eğitimi bitirdi, ülkenin sosyolojisini öldürdü.” Daha ne desin? Çoban yok, usta yok, elini taşın altına koyacak genç yok. Çünkü eğitim, evlatlarımızı üretimin değil, tüketimin nesnesi hâline getirdi” dedi.

Millî Eğitim’in resmî müfredatının, adeta kütüphane raflarında tozlanan eski bir kitap gibi olduğunu belirten Çakmak, “Var ama kimse dönüp bakmıyor. Çünkü sınıflarda asıl gündemi artık sınavlar belirliyor. Öğrencinin gözü de, öğretmenin pusulası da sınav odaklı yardımcı kitaplarda. Bu kitaplar, öyle yaygın ve etkili ki, neredeyse birer “kutsal metin” gibi elden ele dolaşıyor. Öyle ki çocukların kutsalı artık bu kitaplar olmuş! Onların dışında kitap açılmıyor, dokunulmuyor bile” şeklinde konuştu.

ÇOCUKLARIN ZİHİNLERİ ‘ABCD’ ŞIKLARINA HAPSEDİLİYOR

Zihniyet devriminin gerekliliğini vurgulayan Çakmak, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Resmî müfredatın yerini, merkezi sınavların görünmez eliyle yazılmış bir “gölge müfredat” aldı. Adına ölçme-değerlendirme denen bu düzenek, çocukların zihinlerini ABCD şıklarına hapsediyor. Bilgi artık düşünmek için değil, işaretlemek için var. Zihniyet bu olunca, eğitim dediğimiz şey ruhsuz bir ezbere dönüşüyor.

Bu, sadece birkaç yönetmelik değişikliğiyle, birkaç düzenlemeyle çözülecek bir mesele değil. Bu bir zihniyet devrimi gerektiriyor! Çünkü mesele teknik değil, felsefî. Biz çocuklarımızın aklını serbest bırakmadıkça, ruhunu zincirlerinden kurtarmadıkça, eğitim dediğimiz şey bir “formalite işkencesi” olarak kalacak."

Sınav odaklı yaklaşım, eğitimi nasıl bir rant kapısına çevirdi?