Elleriyle tuttuğu
Hayatıyla ittiği
Bir bebek arabası
İçinde tüm dünyası
Dönen tekerlekler gibi
Dönen bir kalple ağlayan iki göz
Arıyordu arabada bir sevgiliyi

Bebek yoktu bebek arabasında
“Bebeğim !” diye sevdiği ”şey”lerin yerinde
Belki de “iks”lerce çirkin görülen,
Onun için bir “İsa” gibiydi.

Saçı başı dünya gibi karışık
Altı üstü siyaset gibi bulaşık
Sinesinde bebek yerinde
Adım adım yürüyen
İçi siyah, dışı nur bir beşik
Dışı süs, içi pis bir eşik

Evi olmuştu bebek arabası
Belki de anneydi o sinesi yanık
Titriyordu, üşüyordu…
Ama onun için güneşti sobası
En azından çöldeki bir tek damla gibi
Bebek arabaları da
Bir sevgiye tanık

Yanmayan tutuşmaz, tutuşmayan yanmaz
Sevgiyi, sevgiyi verene vermeyen
Leyla gibi yanar; rüzgâra dayanmaz.