(Rahmi Erdem ağabeyin ardından)

Rahmi Erdem ağabeyi ilk defa 1974 yılında Beyazıt semti Hilal apartmanındaki dersanede ders okurken gördüm. Miraç bahsinde geçen “Şu Mirac-ı azim niçin Hz. Muhammed’e (asm) mahsustur?” sualine cevap olan o şiir gibi bahsi okumuştu. Sonra bir vesile evinde bir derse gitmiştik.

Ayrı şehirlerde bulunmak itibarıyla başka görüşmek nasip olmadı.

Yalnız hayat ve hatıralarını kaleme aldığı “DAVAM” isimli kitabı okumak nasip oldu. Risale-i Nur hizmetlerinin 1960 yıllardan sonraki tarihçesi, belgeseli sayılır.

Kitap 1993 basımı. Elime geçip okumak 1994’te kısmet oldu.

Dava şuuru, şevk, heyecan, moral motivasyon enerjisi kazanmak isteyen mutlaka bu kitabı bulup okumalı.

Rahmi Erdem abimiz 1938’de Konya’nın Bozkır ilçesi Yalnızca köyünde doğmuş. Küçük yaşta babası vefat etmiş. Annesi ve amcalarının himayesinde büyümüş. Adana Ziraat Meslek Lisesinden mezun olmuş. İlk memuriyeti Bitlis Müdürlüğünde başlamış. 11 ay çalışmış, Risale-i Nur okuması suç sayılarak görevden azledilmiş.

Bundan sonra 10 yıl doğu Anadolu illerinde, hasseten Van ve civarında Risale-i Nur hizmetleriyle iştigal etmiş. Çok defa hapse girip çıkmış. Aksiyon filmlerini aratmayan hizmet maceraları var.

Birlikte hizmetlerde bulunan çok kahramanların da hatıraları Davam kitabında yer alıyor.

Av. Bekir Berk ağabeyin Anadolu yollarında ve illerindeki davaların çoğunun da takipçisi ve şahidi.

Bu yazıyı Rahmi ağabeyin Zübeyir Ağabey ile bir diyaloğu ve çok mühim bir hayati kararı nasıl verdiğini hatırlatmak için yazdım.

Davam kitabının 41. Sayfasından aynen iktibas aktarıyorum:

(Bitlis Ağır Ceza Mahkemesinden 16.12.1964 tarihinde beraat ettikten sonra tayinim için Ziraat Bakanlığına müracaat etmiştim. 9 Haziran 1965 tarihinde Kastamonu Teknik Ziraat Müdürlüğüne tayinim çıktı.

Van’dan hazin bir şekilde vedalaşıp ayrılmıştım. Ankara’ya geldim.

Kastamonu biletini alıp cebime koydum. Hacı Bayram civarında bir evde ikamet eden Zübeyir (Gündüzalp) abiye durumu arz ettim. Birden ayağa kalkarak iki elini havaya kaldırdı, “kardeşim bir insan PARALANDI PARALANDI” diyerek çok zarif bir şekilde beni ikaz etti. Hemen kalkıp garaja (terminale) gidip Van’a dönüş biletini aldım. Tekrar manevi vazifemin başına gittim.

Ama bu dönüşüm, Vanlılar üzerinde, hakkını devletten alan, fakat bunu iman hizmetinin önemi karşısında kullanmayıp iade eden muzaffer bir insan imajı verdi.

Bu dönüşümde ayrı bir emek ve himmet sahibi Erol Niyazi Tapan’ı hürmet ve sevgi ile anmayı vicdani bir borç bilirim.

Sonra öğrendim ki, Milli Emniyet Teşkilatı (MİT) kendilerine bilgi soran Ziraat Bakanlığı yetkililerine “tayinini yapın ta ki, doğudaki tesiri kalksın” diye rapor vermişler.”

Evet kitabın her sayfası ve satırı böyle enteresan hatıralarla dolu.

İşte serdengeçti, anadan, yardan, dünyadan geçti örneği böyle bir şey.

O yıllarda her yerde nurculuk davaları, mahkemeler, hapisler, hayatın sıradan rutinleri arasında.

Sadece Av. Bekir Berk ağabeyin takip ettiği dava sayısı binlerin üzerinde. Bunlar da kitaplaştı. “Hakkın Müdafaası” diye kalın bir kitap bu davaları, savunmaları, maznunların, çile çeken saffı evvel kahramanların hayatları.

Ayrıca araştırmacı Nurun Belgesel tarihçi yazarı meslektaşım Ömer Özcan ağabeyin de Rahmi ağabeyle röportajları var mutlaka izlenmeli: https://youtu.be/fJ1oIAij-WQ?si=hszNjwEtttEN8Yow

Bugünün lüks ve konfor içinde “vestiyer nurcularına” ithaf olunur.

Haftada bir veya iki gün zorlanarak vestiyerden ceketini alıp lütfen sohbete giden bizler dava şuuru derecesinde hangi seviyedeyiz acaba? Vestiyerler not versin.

Rahmi Erdem ağabey saff-ı evvel zincirinin son halkalarından. Ardından gelenlerin enerji seviyeleri çok düşük. Çalışmadan yorulanlardan. Nesli de tükeniyor sanki.

Rahmi ağabeyimize Allah’tan (cc) rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun Amin.