Bediüzzaman Said Nursi'nin “dünya cenneti” tabir ettiği İstanbul şehrinde bulunmak nedeniyle midir bilmem dünya ile ilişkimizi ciddi sorgulamak ve üzerinde derinlemesine tefekkür edebilmek ihtiyacı hissediyorum.

Şahit olduğum hayatlar ve Risale-i Nur dairesinde bulunan kardeşlerim ve ailelerinin dünyaya dair plan ve çabaları da bu konu üzerinde düşünmeye beni sevk ediyor.

Medresetüzzehra projesi hayat bulamadığından dünyamızla ahiretimiz hep iki ayrı kulvarda bulunuyorlar. Esas maksat itibariyle ahirete çalışırken dünyamızı da imar etmek konforundan uzağız ekseriyet itibariyle.

Dünyaya ne kadar ihtiyacımız olduğu hakkında bir mutabakatımız yok gibi görünüyor.

Dünya ile mübaşeretimiz noktasında da bir vasat denge ve itidal umumiyet itibariyle göremiyoruz.

Dünyanın neresinde duracağımız konusunda da genel kabul görmüş bir prensibimiz uygulamada var gibi görünmüyor. Kitâbî bir bilgi olarak zaruri ihtiyacımızın karşılanmasına kanaat etmek, imkanları ahiret odaklı kullanmak ve iktisat ve kanaatle yaşamaktan dem vuruyoruz lâkin uygulama pek de bu minvalde gitmiyor.

Lüks, şatafat, rahat ve komfor hepimizi az çok cezb ve celb ediyor. Manevi konforumuzdaki yoksunluk sanki maddi konforla telafi edilmeye çalışılıyor gibi garip bir haldeyiz.

Ahir zamanın maddiyun asrında madde ile mananın dengesini kurabilmiş bir üsluba çok ihtiyacımız var.

Risale-i Nur’dan ezbere aktarılan cümleler hayatın inşası ve imârı için kâfi gelmiyor.

Diğergamlığın hikmetle yoğrulmasından uzak veya gizli ya da açık menfaatlerin kıskacından kurtulamamış girişimler nefes alacak alanlar açamıyor.

Bir yandan bu hengame içinde sadece ahirete çalışmak isteyen ciddi bir beyin ve belki kalb gücü çok kısıtlı imkanlar ve madden manen fıtratı zorlayan şartlar içinde inkişaf etmeden çürümeye mahkum edilmiş.

Bu portre daha uzun tarif ve tasvir edilebilir. Böyle bir zeminde kendi maddi manevi dengesini bulabilmiş, vicdanen, aklen ve kalben huzurlu ve aynı zamanda toplumun yaralarını tedavi husussunda hikmetli ve himmetli gayretinde daim ve kâim olanlara selam olsun...