Kıt’a

Şehrim, seni seyretdim uzakdan;
Sessizce kaçıp pençelerinden.
Bir lahza sükût.. sonra uğultun:
Nabzın duyulur burda, derinden...

Nazm

Mü’min, ümidsizlik kemâlâtın için mâni’adır!
Nevmîd olunmaz; çünki rahmet çok büyük, vâsi’adır.
“Lâ taknetû min rahmeti’llâh” âyetinden ders al;
Hep ilticâmız tek olan, rahmân olan Sâni’adır.

Tuyuğ

Terk edip ma’nâyı, aldık maddeyi;
Rûhu boşverdik, düşündük mi’deyi.
Din, lisan, âdet, giyim, hat, mûsıkî..
Bunca yıldır biz şaşırdık çok şeyi...

Rübâî

Kof Avrupa hayranlığı son bulmalıdır;
Ondan, yüce Türk gençliği kurtulmalıdır.
Ma’nâya yönelmek, köke dönmek gerekir.
Hikmet ve ilimse, mü’minin öz malıdır.