Bu yıl üçüncüsünü düzenlediğimiz Din ve İnsan Hakları Çalıştayını Selçuk Üniversitesi İnsan Hakları Merkezi (SÜİHM), Selçuk Üniversitesi Barış Çalışmaları Merkezi(SÜBÇM) ve Raoul Wallenberg Enstitüsü(RWI) işbirliğiyle 20-21-22 Kasım 2015 tarihinde İstanbul Crowne Plaza'da gerçekleştirdik.

Çalıştayın teması Ayrımcılıklar olarak belirlendi. Çalıştayda kişisel özgürlük ve güvenliği tehlikeye atan, dünya barışına büyük bir tehdit oluşturan ve toplumsal çoğulculuğu zora sokan dini, etnik, cinsiyet ve engellilere yönelik ayrımcılıkların nedenleri, dinamikleri ve toplumsal etkileri din ve insan hakları penceresinden üç gün boyunca enine boyuna müzakere edildi.

Medeniyet(ler)in kaynağı olan din(ler)in giderek arka plana itilmek istendiği fakat modern dünya anlayışının insana vaat ettiği mutluluğu sağlayamadığı, ikisi arasında kurulacak dengenin arandığı bu çalışmada, ayrımcılık gibi hayatı zorlaştıran insani ve ahlaki bir konu İnsan Hakları çerçevesinde din(ler) ve dini değerlerin dünya barışına katkısı ve etkisini hatırlama ve hatırlatmayı amaç edinen Çalıştayın başta ülkemizde ve dünyada ayrımcılıkların ortadan kaldırılmasına az da olsa katkısı olacaktır.

Yurt içinden ve dışından farklı üniversitelerden akademisyenler, Birleşmiş Milletler’den raportörler, sivil toplum temsilcileri, din görevlileri, siyasetçiler, toplumun değişik kesimlerinden temsilciler,   yerel ve uluslararası uzman kişilerle gerçekleştirilen sunum ve müzakerelerle oldukça faydalı oldu.

Çalıştay çok dilli olup üç gün boyunca Türkçe, Kürtçe ve İngilizce sunumlar yapıldı ve müzakereler gerçekleştirildi. Çalıştayın bu yönüyle de toplumsal barışa ve kardeşliğe hizmet ettiği bir gerçektir. Aşağıda Türkçe versiyonu verilen Çalıştay sonuç bildirisi söz konusu üç dilde yayınlandı ve kamuoyuyla paylaşıldı.

SONUÇ BİLDİRGESİ

1. Din ve vicdan özgürlüğü temel bir insan hakkıdır.
2. Irk, cinsiyet, dil, engellilik, din veya felsefi inanç ayrımı yapılmaksızın herkes için insan hakları ve temel özgürlüklerin evrensel düzeyde saygı görmesi esastır.
3. İnsan hakları ve dinler temelde insanı merkeze alır ve insanlık onurunu korumayı amaçlar.
4. Ayrımcılık sadece eşitlik ilkesinin ihlali değil, aynı zamanda kişinin insanlık onuruna ve haysiyetine yakışır bir şekilde muamele edilmesi hakkının ihlalidir.
5. Herhangi bir ayrımcılığa dayalı üstünlük öğretilerinin ahlaki, dini ve bilimsel bakımdan yanlış, toplumsal bakımdan haksız ve tehlikeli ve dünya barışına yönelmiş bir tehdit olduğu açıktır.
6. Engellilik kişilerin sivil, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel bütün insan hak ve temel özgürlüklerinden tam ve eşit bir şekilde yararlanması ve kişinin kendisini gerçekleştirmesi önünde herhangi bir engel teşkil etmemelidir.
7. Herkesin din ve vicdan hürriyeti en geniş anlamda ve evrensel ilkeler ölçüsünde korunmalıdır. Hem dine yönelik ayrımcılıklar hem de dinden kaynaklanan her türlü ayrımcılıkla mücadele edilmelidir.
8. Din ve inanç farklılıkları yerel, ulusal ve küresel düzeyde çatışmalara değil, işbirliği ve dayanışmaya zemin hazırlayacak şekilde algılanmalıdır.
9. Kadınlara karşı ayrımcılık hak eşitliği ve insan onur ve haysiyetine saygı ilkelerini ihlal ettiği gibi kadınların erkeklerle eşit olarak ülkelerinin sivil, siyasi, sosyal, ekonomik ve kültürel hayatına katılmalarına da engel teşkil etmektedir.
10. Toplumsal cinsiyete dayalı ayrımcılıkların giderilmesi küresel düzenlemelere göre toplumsal bir sorumluluk olduğundan bu ayrımcılıkların ortadan kaldırılması için, gerekirse özel önlemler alınmalıdır.
11. Dinler ve insan hakları doğaları itibariyle çatışan değil, aksine birbirini güçlendiren ve destekleyen ve insanların onurunu ve mutluluğunu amaçlayan insanlık ailesinin ortak değerleri olduğu dikkate alınmalıdır.

Kaynak: ilkses