Çağırmadan koşar gider, derde derman olur Çare,
Tüm dünyada yolun gözler, yardıma muhtaç bî-çâre.
 
İftarı, Sahuru, Kurbanı,  açılan su kuyusu,
Çaresizlere Çare, hiç yılmayan Nur yolcusu.
 
Temsilcileri Vakıf, koştururlar hizmet diye,
Muhatapları muhtaç; yardımlara ve sevgiye.
 
Bir parça et, biraz sevgi, mühtedî ediverir,
Yardım eden Mü’minlere; sevaplar gidiverir.
 
Kimsesizler, yoksullar, hep gözler yollarını,
Çare olup sarmağa, şefkâtli kollarını.

 
Bilmezsiniz açlık ne? Susuzluk ne; çöllerde,
Bir kuru ekmek, bir yudum su; keçeleşmiş dillerde.
 
Türkiye’de, Kamboçya’da, Uganda, Pakistan’da,
Dizde derman mı kalır, koşmak için insanda.
 
Durmak yoktur Çare’ye; bir sürü çaresiz var,
Malavi, Nijerya, Demokratik Kongo, Filipinler.
 
Kenya, Sudan, Tayland, Somali ve Uganda,
Hepsi yardıma muhtaç, yaşamaya insanca.
 
Cagayan De Oro, İslâmabad, Uzakdoğu ve Afrika,
Buralarda isbatlanmış,  hizmetlere vurmuş damga.

 
On kilometre gidilir, bir bidoncuk su için,
Ana- baba duadadır, sağlam gelmesi için.
 
Gencecik kız çocuğu, gider-gelir durmadan,
Hayatî tehlikeye, bî-çâre aldırmadan.
 
Kurtaralım insanları, açalım su kuyusu,
Her yudumda dua kılsın, çoluk-çocuk yavrusu.
 
Emîn eller, ulaştırsın her bir yana yardımları,
Çaresize Çare olsun, Kahraman çalışanları…