Bu memleketin en büyük eksikliği insanların empati kurmamasıdır.
Bir de hazmedememe hastalığı…
Tabi bu durumu toplumun genelinde görmek olağan kabul edilebilir ama nur camiası içinde de aynı şekilde değerlendirmelerin olması bana çok tuhaf geliyor.
Yani çeşitli fikirlere mensup çeşitli insanların çeşitli ithamlarını kabul edebilirim.
En azında "böyle yetişmiş "derim.
Çünkü insanımız yaklaşık 300 yıllık marjinal düşüncelerin etkisinde kaldığı gibi son yüz yılda ise tamamen menfi milliyetçilik illetiyle iç içe yaşamıştır.

Toplumsal hafızamıza o kadar kalleşçe duygular yerleştirilmiş ki bu duyguların hayır mı şer mi olduğunu kestirmek bir hayli güç duruma düşmüştür.
Hele hele bu gün ortaya çıkan gerçekler doğrultusunda ülkemizin şimdiye kadarki idaresine baktığımızda işin ne kadar korkunç boyutlarda olduğunu ürpererek öğreniyoruz.
Yani o kadar iç içe kurgusal olaylar yaşatılmış ki ister istemez “toplumsal düşmanlıklar” meydana gelmiş.
Hatta bu millete bazı olaylar yaşatılmış ki şeytanın bile aklına gelmeyecek ve şeytanı bile kıskandıracak olaylardır.
Zira bu öyle bir oluşum ki düşmanlık, kin ve kanla besleyen bir oluşumdur.
Toplum ne kadar birbirine düşman olursa o kadar kaim oluyor.
Kısaca ülke o kadar kaotik bir ortamda hunharlıkların yaşandığı yüzyıllık bir zaman dilimi yaşadı ki her kesin birbirine düşman kesilmesi, en azında belirli bir süre (ki ülke hayırhah bir zemine oturması halinde) bu minval üzere devam etmesini şahsen kabul ediyorum.

Lakin Risale-i Nur kültürüyle yetişmiş insanların aynı şekilde düşünmesini bir türlü hazmedemiyorum.
Çünkü bu cemaatin suyunu içen, havasını teneffüs eden en sıradan bir bireyi bile Üstadın işaret ettiği gibi ülkenin “komitelerle”,” istibdatla”,” keyf-i küfri” ile “muvakkaten” idare edildiğini bilir.
Zındıka planlarla toplumun birbirinden kopacağını ve cemiyet bünyesinin bu planları sezecek yapıda olmayacağını da bilir.
Aslında hiçbir şey bilmezse de deccalizm ve mehdiyet olgusunu mutlaka bilir.
Hal böyle olunca kime düşman olacağımızı da bilir.

***
Her ne ise lafı eveleyip gevelemek istemiyorum.
Aynı şekilde batılı tam tasvir etmemek adına da fazla örnek verip konuşmak istemiyorum.
Bu gün devlet ve hükümet bir açılım politikası gütmektedir.
Ülkeyi farklı bir atmosfere taşımak gayretindeler.
Bu gayretin her halükarda gerçekleşeceğine de inanıyorum.
Biz istesek de istemesek de çok şeyler değişecek.
Normal şartlarda bu değişime en hazır topluluğun “Nur Cemaatleri” olması gerekirken bugün Risale Haber’deki birçok yazıya yazılan yorumlara baktığımızda insanın içine bir ümitsizlik giriyor.
Yahu Nur Cemaatleri bile bu kadar itirazvari meseleye yaklaşıyorsa 80 yıllık tahribata maruz kalmış diğer toplum nasıl kabul edecek.
Bakıyorsun ki birisi "Kürt" kelimesini kullanmaktan çekiniyor diğeri neden “Kürt demiyorsun” diye kavga ediyor.
Yani iyi dikkat ederseniz çok ince bir o kadar da çok net çizgilerle cemaatimizin bir kısmının ruhunda bile milliyetçilik illeti izi bulunmaktadır.
Bir Türk risalede geçen Kürt kelimesi yerine başka bir kelime kullanıyor, sanki bir türlü söylemek istemiyor. Bunu okuyan Kürt ise bu kardeşine dua etmesi gerekirken "neden Kürt" yazmadın diye karşı çıkıyor.
Ve farkında mısınız bilmiyorum ama kargaları bile acı acı güldürecek kısır ve anlamsız bir kavgaya bizler de dahil oluyoruz.
Biz ki bu milletin makûs talihini değiştirecek topluluk olarak kendimizi görüyoruz.
İnsaniyeti Kübra olan islamiyetin hademeleriyiz.
Biz ki sadece ilay-ı kelimetullah uğruna hayatını feda eden bir Üstadın talebeleriyiz.
Biz ki yüzyıldır Üstadımızdan hürriyet dersi alan bir topluluğuz.
Ve yegane bir reçeteye de sahibiz.
Gerçek demokrasiyi herkesten önce bizim kabullenmemiz lazımken. Bizler içimizden böyle hazımsızlığı gösterirsek peki kimler bu memleketi düzeltecek?

İşte şimdi Fırıncı Abiyi çok daha iyi anlıyorum.
Zira böyle bir tartışmamın yapıldığı bir ortamda Fırıncı Abi kendine has üslubuyla şöyle demişti:
“ -Türkiye’nin kurtuluşu iki şeye bağlıdır. 1-Ya tüm nurcular demokrat olacak. 2-Ya da tüm demokratlar nurcu olacak.”

Eğer bizler demokrat olamazsak başkaları gelip nurcu olur ve bizim beceremediğimizi onlar yapar biz sadece seyrederiz.
Benden söylemesi…