Fakirler sofrası kuru bir ekmek
Serçeyle oturup bölüşen vardır
Adettir kırıntı kenara dökmek
Çalıda ötüşüp gülüşen vardır

Bir serçe elbette küçük bir serçe
Hem öyle dosttur ki duruşu mertçe
Mazeret bulmaya olmaz gerekçe
Dizine konarak buluşan vardır

Bazen biz isteyip yürürüz düze
Endişe ederek varırız güze
Elenen hububat yeter mi bize
Demişken harmana doluşan vardır

Sadece açlar mı toklar da gider
Gözleri doymayan kimsede keder
Olur mu zaten o arsızlık eder
Rızıkta israfa alışan vardır.

Bakarız zenginde mal mülk kavgası
İtibar kaybetmek asıl kaygısı
Kuş kadar olsa da kaygı duygusu
Rekabet uğruna dalaşan vardır

Gönüller doymalı şükretmek asıl
Zaten şu hayat ki kısa bir fasıl
Görürsün giden çok bak usul-usul
Gülmeyi unutmuş ağlaşan vardır