Şubattı ve soğuktu kalpler donmak üzere, 
Zulümler çok büyüktü vicdan ölmek üzere. 

Bir terör estirildi hep yollar kestirildi, 
Tanklar yürütülerek güya ayar verildi. 

Asker başa buyruktu hükümet bir kuyruktu, 
Dışarıdan üflenen hıyanet bir soluktu. 

Genelkurmay brifing verir, askerdedir idare, 
Zavallı millet şaşkın seyircidir bu hâle. 

Provokatörler meydanlarda cirit attı, 
Taviz verdi hükümet iktidarı bıraktı. 

Meşru bir hükümete yaptılar gizli darbe, 
Muhalefet çanak tuttu böyle planlı harbe. 

İstediği hükümeti hükmedip kurdurdular, 
Kurdukları hükümete emirler buyurdular. 

Laiklik korunurken dindar horlanıyordu, 
Mütedeyyin milletin yüreği yanıyordu. 

“İrtica PKK’dan tehlikeli” dediler,  (Deniz Kuvvetleri Komutanı Erkaya) 
İrticayı durdurup teröre yol verdiler. 

Başı örtmek yasaktı müdürler bir kasaptı, 
Asker istedi diye öğrenciye baskı yaptı. 

İkna odalarını birer birer kurdular, 
Allah’ın emrine hepsi karşı durdular. 

Neler yaşadı ülke ne çekti garip halkım, 
O gün başta olanlar yuttular salkım-salkım. 

Bir daha denediler 15 Temmuz gününde, 
Böyle tepki görmedi satılmışlar ömründe. 

Şimdi bitti o baskı ülke geri kalmadı, 
Askerim ve polisim o söze aldanmadı. 

İsteyen bu ülkede örter serbest başını, 
Dindirdi bu hükümet mazlumun gözyaşını. 

Vekil, asker ve polis başının örtüsüyle, 
Hürriyet alâmeti alem olan süsüyle. 

“Bin yıl sürecek” denen o soğuk Şubat bitti, 
O günün tarafları hesap vermeye gitti.