Aşk ile sermest olan ayakta divân durur
Can şişesi kırıldı, divâneler câm dedi

Şol gâmızın sırrıyla ser-besttir mestâneler
Bir gamzede can verip kâmdır bize gam dedi

Bezm-i âlemde aşkın tarifi ma’rûf -meçhûl
Bilmeyen cefâm dedi, bilenler sâfam dedi

Yandı nârına abdal misâlî pervâneler
Muhabbetin mim’inden önce elif -lâm dedi

Aşk yolunda şan buldu bir nice efsâneler
Kimisi Leylâm dedi, kimisi Mevlâm dedi

Seferî aşk u meşkte hattın pîriydi kalem
Varak-ı perîşanda yetmiyor kelâm dedi.