Uykusuzluk kaptanın en büyük bir düşmanı,
Bir anlık bir gafleti, eder bin bir pişmanı.

Yollar olmuş tam tekmil, basınca gidiyorsun,
Ulaşılmaz uzakları pek yakın ediyorsun.

Araçlar hep kusursuz, zamana hazır-nazır,
Nimet iken sunulan, acı hatıra kazır.

Gidişi oldu gitti, kalanlar el salladı,
Ama yine kalanlar, gidenlere ağladı.

Allah korusun aman; geç kaldınız desinler,
Geçmiş olsun kardeşim; diye söylemesinler.

Menzile ulaşmaya, çok az zaman kalmışken,
Uykunun en tatlısı, gelir güneş doğarken.

Bir anlık yumdun gözün, açtın; hastanedesin,
Uykun gelince gitme; kimler ne derse desin.
 
Vermişsin sadakanı; korudu Allah seni,
Allah’ım var eylesin, Allah için vereni.

Savrulup parça-parça, ceset olup çıkardın,
Çok eş-dost hanesinde, kara ağıt yakardın.

Aman ha! Bu son olsun, arttırma sür’atini,
Emanettir bedenin, biliver kıymetini.

Kendi katilin olma, kararında sür de git,
Huzur içinde seyret, etrafını gör de git.

Dinle Kur’ân sesini, tefekküre dal da git,
Eğer böyle gidersen, çabuk geçecek vakit.

Yorgun, uykusuz değil, dinlenerek çık yola,
Yolun hep açık olsun, haydi uğurlar ola.

Ulaş gittiğin yere, bizden de selâm götür,
Eş-dost hoş geldin desin, ayrılıkları bitir.

Ara ayrıldıkların, sağ-salim ulaştık de;
Herkesin selâmı var, hamdolsun buluştuk de.

Öp büyüklerin elin, al hayır duasını,
Tutmasın onlar artık, gidenlerin yasını.

Allah’ım îmân versin, Kur’ân da yoldaş olsun,
Yollar; ayrılık değil, vuslatlara eş olsun.