Öyle bir çağda yaşıyoruz ki hiçbir şey gizli kalmıyor. Sosyal medya eninde sonunda yaptığın iyi ya da kötü bir olayı senin önüne seriyor. Bugün yaptığımız, haklılığına inandığımız bir paylaşım yıllar sonra karşına geliyor ve yaşanan olaylar seni haksız duruma düşürebiliyor. Evlenmek isteyen gençler bile eşlerini sosyal medyadan takip edebiliyorlar. Anne-baba kız istemeye gitmeden önce taliplisi isteyeceği kız hakkında her şeyi öğrenmiş oluyor. Bunun tam tersi erkek için de geçerli. O da her şeyi öğrenmiş oluyor. Sosyal medya paylaşımları evlenmelerinin önünde büyük bir engel teşkil ediyor. Tek tük de olsa bazı evlilikler gerçekleşiyor ama ne kadar devam ettirildiği konusunda bir bilgiye sahip değilim. Bu da ayrı bir araştırma konusudur bence. Bazen bu paylaşımlar evlendikten sonra ortaya çıkıyor. Aile huzurunun bozulması bu süreçten sonra başlıyor.

Sosyal medyanın herkes tarafından bilinen bir boyutu bu.

Benim dikkat çekmek istediğim boyut ise kendime ait, beni etkileyen belki sizlerinde istifade edeceği boyutu.

Sosyal medyayı herkes gibi ben de kullanıyorum. Ölçülü kullanmaya dikkat ediyorum. Bazen yıllar öncesinde muhatap olduğum öğrencilerimden arkadaşlık isteği alıyorum. “Hocam uzun aramalardan sonra sizi buldum. Arkadaşlık isteğimi kabul eder misin?” O zaman içimi bir korku kaplıyor. Kim olduğunu hatırlamıyorum. Yüzlerce öğrencinin dersine girdim. “Belki bilerek veya bilmeyerek incittiğim bir öğrencimdir.” diye düşünüyorum. Korku içerisinde kabul ediyorum istekleri. Gelecek mesaja kilitleniyorum. Gelen mesajlar beni biraz olsun rahatlatıyor. “Çoğu mesaj; Allah sizden razı olsun! tarzında oluyor. Bu da şükretmeme sebep oluyor. Bir iki defa olumsuz bir geri bildirimle karşılaştım yirmi yıl sonra. Onlarla da helalleştik. Bu helalleşme de aslında bazı şeyleri gözden geçirmem için bir fırsat oldu.

Bunları anlatmamın asıl sebebi eğitimciliğimizi övmek değil elbette. Yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak birinci gayem. İkincisi de yaptıklarımızın bir gün mutlaka karşımıza çıktığını, çıkacağını hatırlatmak. Bir üçüncüsü de bunun ahiret boyutu. Nasıl sosyal medya, yaptıklarımızı bir gün noktasına virgülüne kadar karşımıza çıkarıyorsa, ahirette de çıkacak tüm yaptıklarımız karşımıza. Attığımız her adım sosyal medya örneğindeki gibi kaydediliyor bire bir. Öldükten sonra bir bir dökülecek önümüze. Aslında sosyal medya ahireti de ispat ediyor bizlere. Onun için sosyal medyayla muhatap olanlar onu kullanırken ahireti hatırlamalı veya onlara birileri hatırlatmalı.

Çocuklarımıza/gençlerimize sosyal medyayla muhataplık noktasında bu konuyu nazara verirsek daha iyi olmaz mı? Belki de sosyal medyayı kullanan çocuklarımızın/gençlerimizin “Ahiret var! Paylaşımlarınızı, yorumlarınızı ona göre yapın!” tarzında söylemlerle dikkati ahirete çekilebilir. Hatta bunlar için kamu spotu bile hazırlanabilir. Milli Eğitim Bakanlığı öğrencilere yönelik böyle bir kampanya başlatsa nasıl olur? Kampanyanın adı da: Dikkat! Ahiret var.