Senai DEMİRCİ

Senai DEMİRCİ

"Sonradan görme"yim ben de...

Bu tabir hayli eski, hayli eskitici... Kabalığın ünvanı olagelmiş aramızda. Aç gözlülüğün, kıymet bilmezliğin adı oluvermiş.

Oysa hep görmemiz gereken bir gerçeğin de adı "sonradan görme"liğimiz: Önceleri görmezdik. Görmezlik bir yana, görmediğimizi bile göremezdik. Hem kördük hem de kör olduğumuza kör!

Bizi bir Gören olmasaydı körlüğümüz açılmaz, körlüğümüze körlüğümüzün içinde bir kördüğüm olarak, çaresiz, ışıksız, çözümsüz kala kalırdık. Karanlıkta iken karanlığı bile göremeyen derin körler gibi... Işığı bile aramasını bilmeyen şaşkınlar gibi.

Böylece "sonradan görme" bile olamaz, hiç kimseye görülmeye değer olmazdık. Bir şey görmeye değer görülmüşüz ki, birilerine görülmeye değer görülmüşüz ki "sonradan görme"yiz. Sadece "sonradan görme" mi? "Sonradan görünme"yiz!

Görüldüğünü bile görmeyen bizlere yeni bir göz ver ey Basîr. Gördüğüne bile kör biz kara(n)lıklara bak ey Rabbim.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
YORUM KURALLARI: Risale Haber yayın politikasına uymayan;
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.