Sierra Leone'nin başkenti Freetown'a bağlı Moyamba bölgesinde yer alan Mabongse köyündeki halk, Dauda Bah adlı köy sakininin girişimleriyle iç savaşın sonunda kimsesiz kalan çocuklar başta olmak üzere çeşitli nedenlerle ailesini kaybeden yetimlere sahip çıkıyor.

Dünyanın en fakir ülkeleri arasında yer alan ve 1991-2002'de yıkıcı bir iç savaş yaşayan Sierra Leone'nin ücra köylerinden Mabongse'de gönülleri ısıtan bir gelenek devam ediyor.

Savaşın başladığı zamanlarda eğitim için başkent Freetown'da bulunan Dauda Bah, karışıklığın sona ermesinin ardından köyüne dönme kararı aldı. Bah, köyüne döndükten sonra yaşanan yıkım ve başka sebeplerle sahipsiz kalan çocukların o halde olmalarına razı gelmeyerek onların hayatta kalmaları için harekete geçti.

İmkanların yok denecek kadar az olduğu köyde herhangi bir kazançları da olmayan yöre halkıyla toplantılar düzenleyen Bah, çocukları önce ağaçlardan yapılmış barakada daha sonra ise askerlerin kaldığı tek göz odalardan oluşan evlere yerleştirdi.

Yerleşim sorununu geçici olarak çözen Bah ile köy halkı, çok az yiyebildikleri yemeklerini çocuklarla paylaşarak onların hayatta kalmasını sağladı. Yıllarca aynı geleneği sürdüren köy halkı bu sayede yüzlerce çocuğun yaşamına dokundu.

Yapılan tesisin sorumluluğu yine Bah ile köylülerde

Yapılan fedakarlıklardan haberdar olan İnsan Hak ve Hürriyetleri (İHH) İnsani Yardım Vakfı ile Namaz ve İnfak Kardeşliği Grubu, köyde bir tesis kurma kararı aldı.

İçinde 130 yetimin kalabileceği yatakhane, cami, okul ile yemekhane bulunan tesisin yapımına başlayan vakıf, çalışmaların yüzde 98'ini tamamladı.

Artık yiyecek ve kalacak yer sorunu olmayacak yetimlerin sorumluluğunu yine Bah ile köylüler yürütecek. İHH İnsani Yardım Vakfı ile Namaz ve İnfak Kardeşliği Grubu da belirli aralıklarla tesise yardım yapmayı sürdürecek.

Ayrıca Namaz ve İnfak Kardeşliği Grubu, Mabongse ile yine yetimlere sahip çıkan çevre köyler için 22 büyükbaş hayvan keserek iftar programlarını sürdürmeye devam ediyor.

"Hayat zor olduğu için günde bir defa yemek yeniyordu"

Yetimlere sahip çıkan Dauda Bah, AA muhabirine yaptığı açıklamada, savaştan sonra döndüğünde köyünde çok sayıda çocuğun sahipsiz kaldığını gördüğünü söyledi.

Çocuklara kimsenin bakmadığını, hayatta kalan akrabalarının ise bakacak güçlerinin olmadığını dile getiren Bah, şahit olduğu durum sonrası köyün ileri gelenleriyle bir toplantı düzenlediğini anlattı.

Toplantıda alınan ilk karar doğrultusunda yetimleri askerlerin eski kaldıkları yapılara yerleştirdiklerini belirten Bah, "Bu işe koyulduğumuzda hayat daha da zordu bizim için. Yardım etmek isteyenler vardı ancak onların da gerçekten durumları yoktu. Bir şekilde kazanç sağlamamız lazımdı ve bir futbol turnuvası gerçekleştirmeyi kararlaştırdık. Hem katılmak hem de izlemek isteyenlerden aldığımız paralarla çocukların yemek yemesini sağladık." diye konuştu.

Turnuvanın geçici olduğunu çünkü her gün tekrarlanacak bir organizasyon olmadığını dile getiren Dauda Bah, daha sonra ise evlerde pişen yemeklerden bir tabak çocuklar için ayırdıklarını ifade etti.

Dauda Bah, çocukları hayatta tutma çabalarını şöyle anlattı:

"Durum çok zordu o zamanlar. Hatta bazı aileler günlük yemek bile bulamıyordu ve çok çabalıyorlardı. Hayat zor olduğu için günde bir defa yemek yeniyordu ve o hiç sağlam ve güzel bir yemek değildi. Çocukları gerçekten seviyorum. Kur'an-ı Kerim'de birçok ayet ve İslam Peygamberimiz Hz. Muhammed'in hadisleri var yetimlerle ilgili. Ben de bunun için hareket ediyorum. O çocuklara yardım ettiğim andan beri kendimi çok iyi hissediyorum. Bunu yapmasaydık sonuçları ne olurdu? Ama iyi ki yaptık çocukların hayatları ilerlemeye gidiyor. Allah'ın yardımı bizimle."

"Sahip çıkıldıktan sonra güzel yemek yiyorum"

Dauda Bah'ın 5 yaşındayken yanına alarak sahiplendiği 15 yaşındaki yetim Mariama Bah ise anne ve babasını kaybettiğinde hayatın kendisi için çok zor olduğunu anlattı.

Şu an memnun olduğunu ve hayat şartlarına "zor" demek istemediğini dile getiren Mariama Bah, "Bana sahip çıkıldıktan sonra hayatım güzel oldu. Burada güzel şekilde yemek yiyorum, okula gidebiliyorum. Ailemi kaybettikten sonra yaşadığım sıkıntılardan sonra bana sahip çıkıldı. Okulumu bitirip doktor olmak istiyorum." dedi.

aa