Yıldırım Beyazıt Üniversitesi (YBÜ) Tıp Fakültesi Fizyoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Sinan Canan, dürtü kontrolü, irade, gelecek planlaması ve üst düzey düşünce gibi işlevlerin beynin ön bölümünde gerçekleştiğini belirterek, "Araştırmalara göre, şiddete yatkın kişilerde beynin ön bölümünün iyi çalışmadığı görülüyor" dedi.

Doç. Dr. Canan, yaptığı açıklamada, şiddetin, özellikle gelişmekte olan toplumlardaki yaygın sorunlar arasında yer aldığını söyledi.

Bazı insanların eşi, çocukları veya çevrelerindeki düşük güç düzeyindeki insanlara sürekli baskı ve şiddet uyguladığını dile getiren Canan, kadına yönelik ve aile içi şiddettin arttığını belirtti.
Şiddete yatkın kişilerin beyni üzerine çeşitli çalışmalar yapıldığını anlatan Canan, şöyle devam etti: "Beynin ön bölümü, dürtü kontrolü, irade, gelecek planlaması ve üst düzey düşünce gibi işlevlere ev sahipliği yapan bir bölümdür. Araştırmalara göre, şiddete yatkın kişilerde beynin ön bölümünün iyi çalışmadığı görülüyor. İnsanda, hiçbir hayvanda görülmemiş düzeyde gelişmiş olan bu bölge, özellikle öfke, korku, arzular ve iştah gibi temel itkilerimizi belli düzeylerde kontrol imkanı vererek, insanı insan yapan beyin bölgesi olarak anılmayı hak ediyor."

Canan, "Beynimizin ön bölgesinin yetersiz çalışması veya bir şekilde hasara uğraması, saldırganlık güdülerini kontrol etmeyi zorlaştırırken, bazen de karşıdakinin duygularını anlamayı zorlaştırarak şiddet uygulama davranışını önemli ölçüde kolaylaştırabiliyor" ifadelerini kullandı.

"Sorun gelişim sürecinde başlıyor"

Canan, bazı insanlarda ön beynin yetersiz çalışmasının birçok nedeni bulunduğuna işaret etti.
Genetik bazı faktörlerin yanında sorunun genellikle gelişim sürecinde başladığını vurgulayan Canan, özellikle aile içinde şiddet gören veya ağır ihmale uğrayan çocukların, sonraki dönemlerde beyin gelişim geriliği yaşadığını bildirdi.

Modern görüntüleme yöntemleriyle yapılan çalışmalarda, şiddete uğrayan çocukların ön beyin işlevlerinde belirgin azalma görüldüğünü belirten Canan, şunları kaydetti:
"Şiddet veya ihmal altında büyüyen çocuk, sonraki dönemlerde şiddet ve ihmal göstermeye daha yatkın oluyor. Sevgi ve anlayış dolu ortamda yetişen bireyler ise hem erişkin hayatta strese daha dayanıklı hem de kendi çocuklarına aynı pozitif davranışları gösterme olasılıkları daha yüksek oluyor. Kısacası şiddet ve sevgisizlik, adeta bi

AA