61,62- “Bir zamanlar Biz, meleklere: ‘Âdem’e secde edin’ deyince, İblis’in dışındakiler secde ettiler. O da: ‘Çamurdan yarattığın kimseye ben (hiç) secde eder miyim?’ (asla secde etmem) dedi. (İblis bununla da kalmadı daha da azgınlaşarak) ‘şu benden üstün kıldığına bak! Yemin ederim ki, eğer beni kıyamet gününe kadar yaşatırsan, -pek azı hariç- onun zürriyetini peşimden sürükleyeceğim’ dedi.”
Âdem’e secde; Allah’ın emri gereği meleklerin, Hz. Adem’in şahsında, insana saygı sunma ve onu selamlamalarıdır.
İblis, küstahlığın en son noktasına ulaşıyor; ‘şu benden üstün kıldığına bak!’ diyor. Sanki -haşa- Allah neyi yarattığını bilmiyor! Hem Hz. Âdem'e hakaret ediyor hem de Yüce Allah'ın yanlış emir verdiğini ima ediyor. Böylece kâfirlerden oluyor.
Meleklerin Âdem’e secde etmesi olayı Kur’an’da yedi defa tekrar edilerek, yaratılmışlar içinde insanın seçkinliğine dikkat çekilmesinin amaçlandığı anlaşılmaktadır. Şeytanın insanla üstünlük yarışına girmeye kalkışması, gururu uğruna Allah’a âsi olması, melekler gibi itaatkâr olmak yerine, Âdem’e saygı göstermemekte direnmesi, Allah’a saygısızlığın ve isyankârlığın şeytan kaynaklı olduğuna işaret etmektedir. (Kur'an Yolu Tefsiri)
‘Eğer beni kıyamet gününe kadar yaşatırsan’ ifadesinden İblisin ebedi olmayıp kıyametten önce öleceğini kendisinin de bildiğine bir işaret vardır.
Allah'ın hâlis kullarına hükmedemeyeceğini, İblîs, bizzat kendisi itiraf etmiştir. (Bkz. Hicr 39-40) Öyleyse sen de, her türlü şirk ve gösterişten uzak durup ibâdet ve itaati yalnız Allah’a has kılarak O’na kulluk et. (Bkz. Zümer 2, Mü'min 14)
Not: İblis hariç meleklerin Âdem’e secde etmesi, Bakara 30-39, A’raf 11-26, Hicr 26-44, İsra 61-65, Kehf 50, Taha 115-123, Sad 71-85’de geçmektedir. Her surede konunun bir başka yönüne dikkat çekilmektedir.