İlkay Göçmen'in haberi:
Kamp dışında kalıp, maddi durumu iyi olmayan Suriyeli aileler, bu acıyı biraz daha fazla hissediyor. Her birinin gönlünde önümüzdeki Ramazan ayını ülkelerinde geçirmek var. Bunlardan biri de 6 nüfuslu Hmam ailesi. İftar sofralarına konuk oluyoruz Hmam ailesinin. Piknik tüpünün üzerinde pişen patates ve yumurta, sofranın ana yemeği. Evin hanımı Aliye Ahmed, "Keşke olsa, önünüze yemekler serebilsem." diyor. 3 aylık hamileyken kaçtığı Halep'e geri döneceği günün hayallerini kuruyor, 6 aylık bebeği Fatıma'yı severken. Gaziantep'te düğünlerdeki havai fişeklerden bile korkup evlerine kapandıklarını söylüyor.
Baba İsmail Hmam, inşaat işçisi. 13 yıllık eşi Suriyeli Türkmen Aliye ile birlikte yıllardır kıt kanaat geçimlerini sağlamaya çalışıyormuş. Suriye'de tek göz evde oturan aile, evlerinden taşınmaya karar verip ilk defa iki göz odanın olduğu bir yere geçmişler. Ancak savaşın acı yüzü kendisini burada fazlasıyla hissettirmiş. Henüz taşınalı 15 gün olmadan bomba sesleri 3 aylık hamile Aliye'yi ailesiyle birlikte Suriye'den ayrılmaya zorlamış. 3 çocuğuyla birlikte Halep'e veda eden aile, şimdi Gaziantep'te 100 TL'ye kiraladıkları tek göz odalı evde yaşamlarını sürdürüyor. Baba İsmail Hmam, bir inşaatta amelelik yapmaya başlamış. Anne ise evinde çocukları Muhammed, Ali, Etidal ve Türkiye'de doğan 6 aylık bebeği Fatıma ile vakit geçiriyor. Ramazan onlar için olabildiğine hüzünlü. Maddi imkânsızlıkların içerisinde yaşadıkları psikolojik çöküntü yine de onları bu durumdan şikâyet ettirmiyor.
Zaman