Doğan, 5. çalışması olan bu eserinde şu ifadeleri kullanıyor:
"Herkesin hakikatten payına düşen hisse farklıdır. Bu, biraz da elde tutulan aynanın ontolojik yapısıyla (kabiliyetiyle) ve kader-i ilahi ile alakalı bir şey. Bunun tayininde ve tertibinde rolümüz ne kadar? Bilemiyoruz. Bütün her şeyin bilgisi insana verilmemiştir. Buna gerekte yok. Hakikat, onu kavrayan kişinin idrakine bağlı olarak değişik renklere bürünebilen seyyal bir şey. Biz yaratılmışlar hakikate dokunabiliriz sadece, onu avuçlayamayız. Tarih boyunca yapılan bütün avuçlama girişimlerinin başarısızlıkla sonuçlanması bir rastlantı olmasa gerek. Tarihin tozlu sayfaları temellük etmeye çalışanların hazin akıbetleriyle dolu.
Mutlak hakikati temellük etme amacıyla geliştirilen her iddia, tez ve söylem gerçeklik tarafından geri itilmeye yazgılıdır daima. Parça, bütünden izler taşır ama bütün parçanın içine sığışmaz, sığıştırmaya çalışanlar -ne kadar iyi niyetli ve samimi ve ihlaslı olurlarsa olsunlar- evvela kendileri sıkışır ve sonra bütüne (yani hakikate) yazık ederler. “Aranızdaki ihtilaflarda din günü son kararı ve hükmü Allah verecektir” (Hac-69) ayet-i kerimesi, mutlak hakikati temellük etme gafletine ve gayretkeşliğine karşı uyarıyor bütün inananları ve inanmayanları. (s. 29)