Şaban Ağabey

Eyüp OTMAN

Mütebessim çehresi yüzünde açan güldü,
Güllerin andelibi, şakıyan bir bülbüldü.
Güllerin hepsi soldu, andelibi lâl oldu,
Bulutların gözyaşı, aktı da derya oldu.

Hüsn-i şehadet kıldı tüm tanıyan dostları,
Hepsi helâllık sundu, uzak ve yakınları.
Çok kişiye nasîhat, sözleri, yazıları,
Genç yaşında ayrıldı, sevdiği kuzuları.

Bir an bile etmedi, âh ü enîn îtiraz,
Benden çok O sevene, edilir mi hiçbir naz.
Ölüme hep aşina, severek bahs ederdi,
O korkulan ölüme hep gülerek giderdi.

Bu dünyaya öldü de, doğdu öbür âleme,
Esas mekân orası, mel’abe-gâh burası.
Geçici bir ayrılık burdaki eşden-dosttan,
Onlar da gelecekler hiç kaçış yok bu kasd’dan.

Sevdikleri bekliyor kabrin öbür yanında,
Kucak açmış Resûlüm (asm) o alî makamında.
O’nu hep medh eyleyen Şaban-ı Şerif geldi,
Şefâatin kıl ona, O Seni çok severdi.

Nurlara hep pervane, her sözünde o vardı,
Eserleri Nurların mesajını sunardı.
Aziz Üstad yanında değeri pek yücedir,
Şimdi O’nun yanında halceğizi nicedir.

Güle güle git ağabey, hicranın bize kalsın,
Allah rahmet eylesin, rızaya nâil kılsın.

Yorum Yap
YORUM KURALLARI: Risale Haber yayın politikasına uymayan;
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.
Yorumlar (2)
Yükleniyor ...
Yükleme hatalı.