Bismillahirrahmanirrahim
Cenab-ı Hak (c.c), Sâd suresi 71-78. ayetlerinde mealen şöyle buyuruyor:
71-Bir zaman Rabbin meleklere buyurdu ki: “Şüphesiz ben, çamurdan bir insan yaratıcıyım.”
72-“Bu yüzden onu (insan sûretinde yaratıp) düzelttiğimde ve ona (yarattığım) rûhumdan üflediğimde, (*) hemen ona secde ediciler olarak yere kapanın!”
73-Bunun üzerine meleklerin hepsi topluca secde ettiler.
74-Ancak (cinlerden olan) İblis hâriç. (O,) büyüklük tasladı ve kâfirlerden oldu.
75-(Allah:) “Ey İblis! İki elimle (kudretimle) yarattığıma secde etmekten seni men‘ eden nedir? Büyüklük mü tasladın, yoksa yücelerden mi oldun?” buyurdu.
76-(İblis:) “Ben ondan daha hayırlıyım. Beni bir ateşten yarattın; onu ise bir çamurdan yarattın” dedi.
77-(Allah) buyurdu ki: “Haydi oradan (o Cennetten) çık; artık elbette sen kovulmuş birisin!”
78-“Muhakkak ki cezâ gününe kadar lâ‘netim senin üzerinedir!”
(*) Buradaki “(Kendi yarattığım) rûhumdan üflediğim” ta‘bîriyle Cenâb-ı Hakk’ın rûhu ve üflemeyi kendine nisbet etmesi, rûhun şeref ve i‘tibârını yüceltmek içindir. Beytullah (Allah’ın evi), Nâkatullah (Allah’ın devesi) lafızlarında olduğu gibi.
(Nesefî, c. 4, 84; Celâleyn Şerhi, c. 6, 405)