Keşke hiç büyümeseydim

Talan edilmiş duygularım vardır.
Hicvedecek sevdalarım.
Bugünün yarınını çocukluğumda özlemiştim.
Meğer ne toyca bir dürtüymüş.
Keşke hiç büyümeseydim.
***
Bana, “cevize tırmanma” derlerdi
Dalları kırılganmış.
Artık tırmanmıştım ya…
Sevgilerime önce ihanet bulaştı.
Derken kırılmaya başladılar.
Sonrada büyümüştüm ya…
Keşke hiç büyümeseydim.
***
Şiddetin karanlığı beni hep kahreder.
Ve acemiydim o zamanlar.
Sel gelip kuzuları kapınca
Ağlamıştım sabahlara kadar.
Sonra çocukları da kaptı seller.
Sonra aynı seller duygularımı da kaptı.
Çocuktum…
Acemiydim…
Yinede keşke hiç büyümeseydim.
***
Çocuktum Allah’a daha yakındım.
Sonra hayatla kirlendim.
Çamurlara bulandım.
Sonra törpülendim, rendelendim.
Canımdan parçalar koptu.
Hislerim alev aldı.
Ve lambalar kırıldı.
Büyümek Allah’tan uzaklaşmaksa…
Keşke hiç büyümeseydim.