Osmanlı tasavvuf kültüründen mülhem Türk gelenekleriyle Japon gelenek bağının yakınlığını görmüş ve İslam'ı seçmiş. Akademik kariyerini Türkiye'de sürdürmeye başlamış ve İbn Haldun Üniversitesi'nde çalışıyor. Daha çocuk yaşlarından itibaren farklı inanç, değer ve kültürleri deneyimleme fırsatı bulan Yamamoto Uzak Doğu kültürleri kadar İslam kültürlerini de tanımış.
Yamamoto, "Kung Fu'yu Çin'deki Nakşibendi tarikatlarının geliştirdiğini" söyledi. Lacivert Dergisi'ndeki röportajından ilgili soru ve cevap şöyle:
Yoga, meditasyon gibi Uzak Doğu kökenli uygulamalar burada çok yaygın. Modern toplumun yeni dini uygulamaları dini önemsemeyen kesimlerce kabul görüyor. Hiçbir yaşam tarzı onu düzenleyen ilahi yasa ya da felsefi doktrinden uzak olamaz, ne demek istersiniz?
Ben çay festivalleri yapınca keşke bizim kültürümüzde de olsa deniyor. Mevlevi mutfak kültürü, tekke kültürü, İstanbul'da zaviye, tekke milyonlarca var. Yoga, arınmak ya da huzur bulmak olarak yapılabilir. Ben çocukken spor olarak yapıyordum ama şimdi yoga yapmıyorum. Yoganın müzeleştirilme ya da kültürleşmesi Batıdaki sekülarizmin yan etkisi. Yoga bir ibadetti, spor olarak California'da başladı, bakın Hindistan'da değil. Yoga bir spor olarak başladı aynı sorun Uzak Doğu pratiklerinde de var. Kung Fu manevi eğitim demekti. Kung Fu'yu geliştirenler Çin'deki Nakşibendi tarikatları. Nakşibendi şeyhleri manevi metot olarak Kung Fu'ya başladılar ve sanat haline geldi. Türkiye'de ilahiyattaki öğrenciler Kung Fu hiç bilmiyorlar. Batı-merkezciliğinden bu geleneğe bakıldığından yoga, Kung Fu ya da çay seremonisini sadece spor ve kültür olarak görüp anlıyorlar ancak Uzak Doğu gözüyle bakmak lazım. Arka planı bu.