Eğitimci ve Siirt eski Mlletvekili Öner Ergenç, Risale Akademi'nin cuma seminerlerinde konuştu. "Risale-i Nur ve Eğitim" konulu seminerinden notlar şöyle:
İlk eğitim öğretim faaliyeti Hz. Adem ile birlikte başlamıştır. Cenab-ı Allah Hz. Adem’e eşyanın hakikatini, esmanın tecellilerini ve mahiyetini öğretmiştir.
Yeryüzündeki bütün maddi ve manevi eğitimin kaynağı talim-i esmadır. İnsanın Cenab-ı Hakkı esmaya ve tecellilerine göre tanıması ve ubudiyet etmesi gerekir.
Üstad Bediüzzaman Said Nursi’nin kâinat kitabını okuma realitesi esma talimi çerçevesinde gerçekleşmiştir. Materyalist felsefe ise, tabiatın ve kanunlarının bilgilerini elde ederek insanlara, sanatı sanatçısından, kanunları kanun koyucudan gaflet etmiş bir şekilde sunmaktadırlar.
Ülkemizde materyalist felsefeye göre bir eğitim sistemi tesis edilmiştir. Bu sistem, her gün and okutmasına rağmen çalışkan, doğru ve saygılı insan yetiştirememiştir. Çünkü müfredattaki materyaller, dinden, imandan, Allah’tan uzak olarak verilmiştir. “İnsan maymundan türemiştir” gibi yalan yanlış eğitimler verilince dürüst insan yetiştirilememiştir.
Üstad Bediüzzaman'a göre eğitim insan merkezlidir. Biz yıllarca merkeze, devleti ve ideolojiyi koyduk, insanları bir kalıptan çıkarmaya çalıştık. Fıtrata uygun olmadığı için istenen insanı da yetiştiremedik.
Üstad eğitimi hürriyetle birlikte ele alıyor. Hürriyetsiz bir ortamda eğitimin olamayacağını söylüyor ve maarifi de hürriyetin kapılarından biri olarak görüyor.
Üstad Anadolu’nun ve Şarkın perişanlığını, geri kalmışlığını ve cehaletini ancak eğitimle yenebileceğimizi, fünun-ı cedidenin medreselere sokularak ıslahı edilmesini, böylelikle mektep-medrese-tekke arasındaki sürtüşmelerin de önüne geçilebileceğini söylüyor.
Fen bilimleri Avrupa’nın değil, esas itibariyle Kur’an’ın ve İslamın malı olduğunu, fakat Müslümanların kıymetini bilemediği için Avrupalılara geçtiğini söylüyor. Zahiren Avrupa’dan geliyor gibi görünen ilimleri de öğrenmemiz lazımdır. Üstad buna, “Müsbet ve doğru fenlerle techiz edilmiş hakikat-i İslamiye” diyor.
Üstad fıtrata uygun bir eğitimi öngörüyor. Cehalet, zaruret ve ihtilafı ancak sanat, marifet ve ittifakla yenebileceğimizi söylüyor ve eğitimin felsefesini veriyor, mevcut içi boş felsefenin içini dolduruyor.
Eğitimimiz aklı ve vicdanı bir arada tutan bir eğitim anlayışı üzerine bina edilmelidir. Aklın dizginini nefis alırsa vicdan devreden çıkar. Aklın dizgini vicdanın elinde olursa güzel şeyler yapılır. İnsanlar, sadece dini bilimlerle beslenirse taassup, sadece fen bilimleri ile beslenirse, hile ve şüphe ortaya çıkar. Bu nedenle Üstad fen ve din bilimlerinin mezc edilmesini istiyor. Fizik, biyoloji ve kimya gibi derslerin esma tecellileri ile birlikte nazarlara vermek ve o şekilde eğitim vermek gerekir. Bizi sanattan sanatkâra götürecek bir müfredata ve bu müfredatı uygulayacak eğitimcilere Üstad çok önem veriyor.
Üstad Türkçe lazım, Arapça vacip; Kürtçe caiz diyerek çok dilli bir eğitim öngörüyor. Öğretmenlerimiz tek taraflı yetişiyor. Bediüzzaman’ın medreselerde fen ve din bilimlerini birlikte okutulmasındaki maksadı, her iki tarafın da birbirinden istifade ederek eksik yönlerini tamamlamaları ve zülcenaheyn bir öğretmen olarak yetişmeleridir.
Üstad şarkta köylere kadar mektep açılmasını Abdülhamid’den istiyor. Çocuklar Türkçe bilmedikleri için okullardan istifade edemeyeceklerini, istifade edebilmeleri için eğitimin ilk yıl Kürtçe, ikinci yıl da Türkçe olmasını istiyor.
Sonuç olarak hazırlanacak olan eğitim öğretim faaliyetlerinin Kur’ani bir felsefe ile tanzim edilmesi gerekir. Ancak bu şekilde güzel neticeler alabiliriz ve istenen insanı yetiştirebiliriz.