Sadece bir gün kendini Allah’a adasa, vakfetse, hasretse…

Sadece bir gün Allah’ın varlığının azametini iliklerine varıncaya kadar hissetse…

Sadece bir gün beş vakit namazını camide, cemaatle, tesbihatiyla birlikte eda etse, sadakasını gönül rahatlığıyla verse…

Sadece bir gün hakkıyla oruç tutsa ve tuttuğu bu oruç hakkıyla onu tutsa…

Sadece bir gün dilini gıybete, kulağını galiz sözlere, gözlerini harama, kalbini nahoş hatıralara kapatsa…

Sadece bir gün günahlara kapalı yaşasa…

Sadece bir gün hakkı düşünse, hakkı söylese, hakkı yazsa, hakkı anlatsa, hakkı ayakta tutsa…

Sadece bir gün kul hakkına, hayvan hakkına, bitki hakkına, su hakkına, ekmek hakkına hakkıyla riayet etse…

Sadece bir gün ağzından hayır dışında kelam çıkmasa, gözleri hayret ve ibret dışında hiçbir şey temaşa etmese, kalbi Zikr-i Rahman dışında hiçbir şeyle meşgul olmasa…

Sadece bir gün dünya ve içindekileri ellerinin tersiyle geri çevirse, itikafa çekilip "terk-i dünya, terk-i ukba, terk-i hesti terk-i terk" etse…

Sadece bir gün "acz-i mutlak, fakr-ı mutlak, şükr-ü mutlak, şevk-i mutlak" makamında yaşasa…  

Sadece bir gün imanına zulüm bulaştırmasa, zalime ve zulmüne meyletmese, insanlar hakkında sahip olduğu asılsız önyargılardan sıyrılsa…

Sadece bir gün yaratılanı yaratandan dolayı sevse…

Sadece bir gün şahit olduğu kötülüklere eliyle ve diliyle mani olsa…

Sadece bir gün hayat kitabı olan Kuran-ı Kerim’i hayatın içine ve kalbine taşısa. En fazla da kendi kalbine…

Sadece bir gün tam manasıyla Allah rızası için yaşasa…

Sadece bir gün iyiliği düşünüp, iyiliği yazıp, iyiliği söyleyip, iyiliği yaşayıp, iyiliği çoğaltmak için çalışsa…

Sadece bir gün yeryüzündeki milyonlarca mazlum ile hemdert olup, akşama bir parça kuru ekmek bile bulamayan yoksul insanları sahiden ve gerçekten anlasa…

Sadece bir gün “yeryüzünde tek bir insan mutsuz ise benim mutlu olmaya hakkım yok” cümlesini kursa ve bunu vücudunun bütün atomlarına söyletse…

Sadece bir gün gösterişsiz, riyasız, maskesiz, içinden geldiği gibi, neyse o olarak yaşasa…

Sadece bir gün haddini bilse, net ve berrak olsa, tereddütsüz yaşasa…

Sadece bir gün bütün kapılarını ardına kadar melankoliye kapatsa…

Sadece bir gün adam olsa, günahlarının ağırlığı altında dizlerinin bağı çözülse, iki büklüm rıza kapısını minnetle, hasretle, iştiyakla, ısrarla çalsa…

Sadece bir gün insanlardan beklentiyi kesse, bütün beklediklerini Allah’tan talep etse…

Sadece bir gün yola gelse, yolda olsa, yol alsa, yoldan çıkmasa…

Sadece bir gün insan olsa, Müslüman olsa…

Sadece bir gün böyle yaşasa ve sonra gerekirse ölse…