Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Mü’minûn Suresi 43-44. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

43 . Hiçbir ümmet ecelinden ne öne geçebilir, ne de geri kalabilir.

44 . Sonra ard arda peygamberlerimizi gönderdik. Ne zaman bir ümmete peygamberi geldiyse, onu yalanladılar; bunun üzerine (biz de) onları birbiri ardına takarak (helâk edip) onları(n başlarına geleni) ibretli hikâyeler yaptık. (1) O hâlde îmân etmeyecek bir kavim, helâk olsun!

1- “Neden insan, sergüzeşt-i hayâtında (hayâtı boyunca başından geçen) hâdisât-ı âlemden (âlemde cereyân eden hâdiselerden) tahattur ve tefekkür etmiyor (hatırlamıyor ve düşünmüyor) ki, istikāmet yolunu bulsun? Neden tefekkür ve tedebbür (düşünüb tedbîr almıyor) ve aklen muhâkeme etmiyorlar, dalâlete düşüyorlar (haktan sapıyorlar)? ‘Ey insanlar, ibret alınız! Geçmiş kurûnlardan (asırlardan) ibret alıp, gelecek ma‘nevî belâlardan kurtulmağa çalışınız!’ ma‘nâsında gelen âyetlerin bu cümlelerine kıyâsen, çok âyetlerde beşeri (insanı) aklına ve fikriyle meşverete (istişâre etmeye) havâle ediyor.” (Mektûbât, Hutbe-i Şâmiye, 404)