(Tema: Sokak Çocuğu)
 
Benim minicik ellerimi gördünüz mü hiç
Hani dua etmek için açılır göğe doğru.

Küçük parmaklarım vardır resim çizmek için,
Oynamak için onlarca arkadaşım vardır mahallede.

Annem kek pişirir, babam işten gelir akşamüzeri,
Kardeşlerim, teyzelerim, dayılarım, amcalarım, dostlarım.

Bugün benim de böyle bir hayalim olsun istedim,
Hani her insanın umutları olur ya peşinden koşacağı.

Sokak aralarında esen rüzgârlar gibidir duygularım,
Kapı önlerindeki küçük kediler gibi ürkek bir yürek,
Pencere kenarındaki çiçek kadar yağmura hasret.

İnsan ders çalışmak, okula gitmek, evde oturmak için,
Sıcak yemek için böylesine hevesli olur mu?
Oluyor işte…

Benim minicik ellerimi gördünüz mü hiç
Hani mendil satmak için uzanır hiç tanımadıklarına.

Sonra küçük parmaklarım vardır, sürekli üşüyen,
Korkularım vardır, öfkem, gözyaşım, yalnızlığım…

Bir sürü kitabım olsun istiyorum, hiç bilmediklerimi anlatsın,
Kaçırdığım zamanlarımı, anlayamadığım insanları.

Sonra azıcık neşe, bir tutam ilgi ve sevgi,
Başka ne mutlu edebilir ki öksüz bir yüreği…
 
(TBMM Sokak Çocukları Araştırma Komisyonunun, Türkiye genelinde yaptıkları çalışmaya göre; Sokaklarda yaşayan çocuk sayısı bin 641. Türkiye’de 16 bin 577 çocuk sokaklarda çalışıyor.)