Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Hûd Sûresi 18-22. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

18 . Hem Allah’a yalan söyleyerek iftirâ edenden daha zâlim kim olabilir? İşte onlar (kıyâmet günü) Rablerine arz olunacaklar ve (kendileri aleyhine) şâhidler (olarak melekler, peygamberler ve kendi uzuvları da): “İşte Rablerine karşı yalan söyleyenler bunlardır!” diyecek. Dikkat edin! Allah’ın lâ‘neti o zâlimlerin üzerinedir!

19 . Onlar ki, (insanları) Allah yolundan men‘ ederler ve ona (o yola) eğrilik(bulmak) isterler. (*) Ve onlar, âhireti inkâr edenlerin ta kendileridir.

20 . İşte onlar yeryüzünde (Allah’ı) âciz bırakıcı kimseler değillerdir ve onların Allah’dan başka, (kendilerini kurtarabilecek) hiçbir dostları yoktur. (Âhirette) onlara azab kat kat artırılır. Çünki (kendilerine anlatılan hakîkatleri) ne (tahammül ederek) dinleyebiliyorlardı, ne de görebiliyorlardı.

21 . İşte onlar kendilerini hüsrâna uğratanlardır ve uydurmakta oldukları şeyler (o hesab günü) kendilerinden uzaklaşmıştır.

22 . Hiç şübhesiz, doğrusu onlar, âhirette en fazla hüsrâna uğrayanlardır.

(*) “Kâinâtı idâre eden İlâhî kānunların şuâ‘larını (ışıklarını) ve insan âlemindeki o hakāikın (hakîkatlerin) düsturlarını süflî hevesâtlarına (alçak heveslerine) ve müştehiyâtlarına (nefsî isteklerine) müsâid görmediklerinden, hâşâ sümme hâşâ (aslâ, öyle değil!), o İlâhîkānunlarda ve düsturlarda eğrilik, yanlış ve noksan bulmak istiyorlar.” (Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 1. Şuâ‘, 89)