Karabatak kuşu değil, insan ölüyor insan,
Bu kadar mı alçaldı insanlardaki vicdan.

İnsanın dünyanızda farklı değeri mi var,
Bunca ölen insanlar; değersiz, hayvan kadar.

Ortadoğu’da ölen vermez mi size keder,
Çoluk-çocuk demeden oluyor hepsi heder.

İdlib’i vuruyorlar gece-gündüz durmadan,
Ateşkes n’oldu diye hiçbir kimse sormadan.

Ne Rus’una güvenecen ne Amerika’sına,
Düşmeyecen hiçbir an bunların arkasına.

Ölen Müslüman ise, umurlarında olmaz,
Nefsinden başkasına bunlar merhamet duymaz.

Haydi, bunları geçtik, zaten küfür tek millet,
Müslüman ülkeler ki; ediyor beni illet.

Bir ‘can’a kıymak tüm canlara kıymaktır,
Merhamet gömleğini bedenden sıyırmaktır.

Allah’ın gazabından hiç mi korkunuz yoktur,
Hele bakın Dünyaya Müslümana huzur yoktur.

Her şey cüzdana indi, vicdan zâyi her yerde,
Zulüm, zillet, alçaklık açık oldu her yerde.

Amma hâlâ görmüyor o Birleşmiş Milletler,
Ezilen Müslümana onlar zaten illetler.

Amma lâyıktır bize bunların bu tokadı,
Yapamadık yıllardır bir İslâm İttifakı.

Ayaklarını öptük hep temenna eyledik,
Bizi alsınlar diye ne Türküler söyledik.

Muasır medeniyet bunlardan gelir sandık,
Kur’ân’a uymayarak yıllar-yılı aldandık.

Hangi Müslüman ülke bunlardan hayır gördü,
Yıllar yılı değerleri alınıp sömürüldü.

Bir tek Türkiye’miz var her bir yana koşturan,
Hayır hasenat ile milletini coşturan.

Müslüman Hıristiyan arasında aracı,
Daha fazla çekmesin Müslüman diye acı.

Bu kadar muhaciri hangi ülke tutardı,
Bu mazlum insanları deniz-tufan yutardı.

İyi ki atamızdan almışız bu hasleti,
Çok şükür başımızda Müslüman Türk devleti.

Allah’ım gayret versin, millete ve devlete,
Dualar müzâhirdir devletteki gayrete.