Şiir: Ömer Erdem

Bir gün gelir yalvarırsın
Yarini incitme gönül
Muhtaç olur sığınırsın
Kaarını incitme gönül

Kerim kıldı kullarını
Türlü çeşit yollarını
Ballı şerbet dillerini
Cananı incitme gönül

Gece yalnızım sanırsın
İnan kendin kandırırsın
Her saniyeni dolduran
Meleği incitme gönül

Bazen olur çiğ meyvesin
Bazen yersin bazen körsün
Hazza meftun bir kölesin
Sultanı incitme gönül

Bir bahçeye girer iken
Adım adım yürür iken
Bin türlü bostanı veren
Turabı incitme gönül

Ağaçlar meyveye durur
Şerbet şeker dalda yürür
Zahmetsizce ele verir
Dalını incitme gönül

Güzel çirkin canlıları
Sana uymayan yanları
Her bir nefsi güzel kıldı
Hikmeti incitme gönül

Yar hüsnüne oldum hayran
Cemalini ettim seyran
Seni kemale yoğuran
Üstadı incitme gönül

Ömer derki dersim aldım
Güzelliğe hayran kaldım
Bu hayatı daim sandım
Bakiyi unutma gönül