Yavru ördeğin artık yüzme zamanı gelmişti. Ama her nedense sudan çok korkuyordu. Bir türlü cesaret edip de suya atlayamıyordu. Baba ördek ise yavrusunu habersizce suya atmayı planlıyordu. Anne ördek ise çok endişeliydi. Ya başına bir şey gelirse diye düşünüyordu. Baba ördek, anne ördeğe dönerek “Biz de aynı şekilde yüzmeyi öğrenmedik mi? Babam beni hiçbir şey söylemeden habersizce en derin sulara itti” dedi. Anne ördek bir baba ördeğe, bir de önünde duran derin suya baktı. Su oldukça derin aynı zamanda dalgalıydı. İçinde de kim bilir neler vardı? Anne ördek endişeli bir şekilde baba ördeğe “Biraz daha beklesek” dedi. Baba ördek ciddileşti. “Artık zamanı geldi ve onu derin sulara atacağım. Haberi bile olmayacak.” Anne ördek çaresizdi. Yavrusunun başına gelecekleri düşündü. Daha da endişelendi. Bir çözüm bulmalıydı. Bir yandan da baba ördeğe hak veriyordu. Yavru ördeğin yüzme zamanı çoktan gelmişti.

Yavru ördek konuşulanları duydu. O da endişelenmeye başladı. Annesi gibi, suya girdiği zaman başına gelecekleri düşünüyordu. Annesinden daha çok endişelenmeye başladı. Bir de babasının habersizce kendisini derin sulara bırakacağını öğrenince endişesi korkuya dönüştü. Artık suyun yanına bile yaklaşamaz oldu. Zamanla su adını duyar duymaz korkmaya başladı. Anne-babası, yavrularının bu haline bir türlü anlam veremediler. Bunun sebebinin kendileri olduğunu da bilmiyorlardı.

Anne ve baba ördek sonunda konuşmaya karar verdiler yavru ördekle.

“Neden korkuyorsun?” diye sordular ilk olarak.

Yavru ördek soruyu duyunca sessizleşti. Anne-babasının gözlerinin içine baktı birer birer. Nasıl söyleyecekti korkusunun sebebinin onlar olduğunu? Sonunda tüm cesaretini topladı korkusunun sebebini anlattı bir çırpıda. Anne ve babası şaşırdılar. Ne yapacaklarını bilemediler. Birbirlerine baktılar uzun süre. Yavru ördek haklıydı. Sudan korkmuşsa bunun sebebi kendileriydi. Aldılar yavrularını karşılarına. Yüzmenin o kadar da zor olmadığını söylediler tatlı dille. Baba ördek nasıl yüzüleceğini anlattı uzun uzun sıkılmadan. Anne ördek suyun o kadar da tehlikeli olmadığını hem de birçok arkadaşının olacağını söyledi yavrusunu endişelendirmeden. Yavru ördek anne-babasının davranışlarındaki değişimi görünce rahatladı. Ailesinden aldığı cesaretle kendini derin sulara bıraktı. Biraz çabaladı ama sonunda yüzmeyi öğrendi. Birçok arkadaşı oldu. Anne-babası her zaman yavrularının yanında olduklarını hissettirdiler.

Yavru ördek ilk heyecanını anne-babasının güzel yaklaşımıyla atlattı.

Okulların açılmasıyla birçok ilk heyecanlar yaşanacak. Aileler çocuklar için çocuklar da yeni bir ortama girecekleri için heyecanlanacaklar. Önemli olan bu ilk heyecanın aşırı kaygıya dönüşmemesi ve de çocuklarımızın üzerinde kötü etkiler bırakmaması. Onun için ailelerin çocuklara yaklaşımlarında güzel bir dil kullanmaları, açıklayıcı ifadelerle çocuklarını rahatlatmaları gerekir. Sabırlı davranırlarsa bir de çocuklarına fazla müdahalede bulunmazlarsa çocuk birçok problemi kendisi çözecektir.

Son olarak çocuklarımızın okula başlarken duyduğumuz heyecan kadar onların ahiretleri için de aynı heyecanı duymak ne kadar güzel olurdu.