"Önce Kudüs'ü alalım sonra Mekke, Medine hizmetini yeniden üzerimize alalım" dedi. Başka biri de yönetimi ve geneli kast ederek "böyle niyet var mı?" deyince üçüncü şahıs "fertler arasında seyrek" şeklinde cevaplandırdı. Sohbet Türkler şöyle, Araplar böyle üzerine devam etti, içimizdeki hainlere geldi!

Çoğumuzun çoklukla karşılaştığı manzara; biraz hamaset, biraz hamakat, kendini temize çıkarma, ötekini kirli gösterme gayreti. Ecdat böyle, onlar öyle muhabbeti, bizden iyisi yok lakırdıları...

Ne çıkar bu sohbetlerden? İlim, görgü, maneviyat sahibi biri çıkar da kuşatıcı bir ufuk çizerse ne ala yoksa kusur görme, gıybet etmeye varan bir düşüş yaşanır o meclislerde. Zaman heder olur günahlar boyna asılı kalır!

Yeni bir şey de öğrenilmemiş hatta geriye gidilmiştir. "İki günü eşit sayan ziyandadır" gerçekliği gerçekleşmiştir fark edene. Fark eden tövbe ve istiğfar eder, bir daha öyle meclislere gitmemeye çalışır. Gittiyse de o konularda konuşmamaya çalışır hatta mevzuyu değiştirir!

Böyle pratiklik yapsak günde kaç yanlışımızı buluruz?

"Terbiyenin en makbulü kendi kendimizi terbiye etmektir" diyen Zübeyir Ağabey ne güzel demiş. Ne güzel bir yola işaret etmiş. Bunda ne kadar başarılı olduğunu hayatı ile göstermiş.

Bu niyet olduğunda kapılar yavaş yavaş açılır, ne çok yanlış içinde olunduğu fark edilir, telafi etmeye çalıştıkça güzelleşmek başlar, dikenler ayıklanır...

"Bizim uğrumuzda Cihad edenlere gelince,onları mutlaka yollarımızı eriştireceğiz. Şüphesiz ki Allah, elbette iyilik edenlerle beraberdir." (Ankebut,69)

Ayet-i Celilesi afaka baktığı gibi enfüse de bakıyor. Alem-i asgardaki büyük Cihadın daha mühim olduğu malum ve farz-ı ayn.

Gün içinde her hadise sonrası pratik yapılabileceği gibi akşam yatmadan önce de yapılabilinir, kişiye kalmış.

Bir şeyler yapmak lazım!

Dünyevi kazandıklarımız ve kaybettiklerimiz değil; o andaki tavırlarımız uhrevi kazancımız ve kaybedişimizi belirliyor!

Rüyadayız!

Asıl hayata hazırlanmak, dersine çalışmak; trafikte, yolda, işte, evde, içeride, dışarıda, sohbette, dinlemede, konuşmada, sükutta, zikirde, fikirde...

Her an canlı!

Nefsi ehlileştirmek; pedalları devamlı çevirmeyi gerektiriyor, bir pedal ilim bir pedal zikir. Bunda ilerleyen bakar ki "benden başka kötü yok". Kulluk noktasına yaklaşmış, kurtuluşa yakınlaşmıştır. Kudüs'ü de alır, Mekke ve Medine hizmetini de deruhte eder vesselam.