Bediüzzman Barla Lahikası'nda "Aziz kardeşim Re'fet Bey" diye başlayan mektubunda "Talebeliğin hassası şudur ki, yazılan Sözler'e kendi malı gibi sahip olmalıdır. Kendi telif etmiş ve yazmış nazarıyla bakıp neşrine ve ehil olanlara iblağına çalışmaktır."

Sahip çıkmak, neşir ve ehil olanlara tebliğ etmek...

Kuru bir kelam ve reklam değildir dediği, neşir devri bitmiştir, parmak ucu kadar yakındır erişmek... Zor olan tebliğ, tebliğ sadece güzel laf yapmak, edebiyat, belegat olmadığı açık; okumak kadar anlamak, anlamak kadar yaşamak, yaşamak kadar ihlaslı olmak, ihlaslı olmak kadar istikamet üzere olmak...

Bugünün dünyasında kolay şeyler değil, o günde de öyleydi!

Şimdilerde kolayı bulduk WhatsApp grupları kuruyor, kuru sıkı atışlar yapıyor, kes yapıştır paylaşımlarda bulunuyor; günü kurtarıyor, vaziyeti idare ediyoruz!

Teknolojiyi kullanmak, dijital ağlardan istifade etmek, yeni hal "yapay zekayı" iyi değerlendirmek lazım elbet!

Gruplarda kes yapıştır değil de anladığımızı yazsak, onu paylaşsak, bu minvalde müzakere başlasa daha iyi olmaz mı? Zihin çalışır, kalp işler, akıl harekete gelir...

O kadar grup var o kadar mesaj geliyor ki onlara bakmak bile zaman alıyor, vakit kaybı oluyor; bu durum genel ahvalimizi gösteriyor!

Re'fet ağabey çok soru soran, Hüsrev ağabey de yazı ile neşreden biri. İkisi de önemli bir boşluk dolduruyor. Kendimize baksak doldurduğumuz bir boşluk var mı yoksa boşta mı duruyoruz?

Pazarcı bağırır, kuyumcu bağırmaz! Ehline tebliğ etmek; kuyumcu inceliği ve dikkatine erişenlerin yapacağı iş; Risale-i Nur talebesi olmak o kadar yüksek ki o yüksekliğe erişen "talabeyim" demez, "olmaya çalışıyoruz" der.

Ciddiyet, vakar, ilim ağırlığı, ihlas öyle gerektirir...

"Sözler namındaki envari Kur'aniye ise, en mühim ibadet olan ibadet-i tefekkürüye nevindendir Şu zamanda en mühim vazife, imana hizmettir. İman saadet-i ebediyen anahtarıdır."

Risale mesleğini özetleyen bir cümle, mesleğin çizgileri net, aynı çizgiler yenilenerek bugün de devam ediyor; zamanın ruhuna uygun, dijital ağları kullanarak kalbe dokunmak, aklı işlemek...

Motoru ihlas...

Onu kaybeden yüksek kuleden düşer ortada tutunacak dal bulamaz, ihlası kıracak şeylerden yılandan akrepten kaçtığınız gibi kaçının diyor!

Geçmişte güzel ağabeyler olduğu gibi bugün de var, onların güzel seciyelerinden istifade etmek, iyi halleriyle hallenmek, fikirlerinden istifade etmek pekala mümkün. Yüz yüze olabileceği gibi sanal ortamda da olabilir, onlarla aynı mecliste olmak gönül gönüle konuşmak bir başka olacağı açık.

Güzel insanların peşinden giderek güzelleşmek ve geride güzel insanlar bırakmak ne güzel vesselam.