Osmaniye'nin Kadirli ilçesinde kuluçkaya yatan tavuk, yumurtalardan çıkan ördek yavrularına anneleri gibi sahip çıkıyor

Anberinarkı köyünde yaşayan Gülcan Türkyılmaz'a ait kümesten kaçan ördeğin yumurtaları için tavuğun kuluçkaya yatmasının ardından 10 yavru ördek dünyaya geldi.

Beslediği ördek yavrularının yanında bir an bile olsun ayrılmayan tavuk, onlara anneleri gibi sahip çıkmaya başladı.

Türkyılmaz, AA muhabirine, kümesinde beslediği ördeğin yumurtlamasının ardından kaçtığını söyledi.

Aynı kümeste yaşayan tavuğu "Kınalı Kız"ın annesiz kalan yumurtalara sahip çıkarak kuluçkaya yattığını gördüklerinde çok şaşırdıklarını aktaran Gülcan Türkyılmaz, "Bir süre sonra yumurtalar kırılarak 10 yavru ördek dünyaya geldi. Tavuğumuz bu ördekleri dışlamayarak sahip çıktı. Şimdi onlara annelik yaparak ilgileniyor ve sahipleniyor. Tavuk nereye gitse ördekler peşinden ayrılmıyor. İlk defa böyle bir durumla karşılaştım." diye konuştu.

Türkyılmaz, hayvanın annelik içgüdüsüyle ördeklere sahip çıkmasının görenleri de şaşırttığını kaydetti.

RİSALE-İ NUR'DAN

“Hayat bir cidaldir” diye, ahmakane hükmetmişsin

Hâlık-ı Kerîmin kerem düsturlarından ve erkân-ı kâinatta kemâl-i itaatle imtisal edilen düstur-u teavünle, nebâtat hayvânâtın imdadına ve hayvânat insanların yardımına koşmasından tezahür eden o umumî kanunun rahîmâne, kerîmâne cilvelerini cidal zannedip, “Hayat bir cidaldir” diye, ahmakane hükmetmişsin.

Acaba, o düstur-u teavünün cilvesinden olan, zerrât-ı taâmiyenin kemâl-i şevkle beden hücrelerinin gıdalandırılması için koşmaları nasıl cidaldir? Nasıl bir çarpışmaktır? Belki o imdat ve o koşmak, Kerîm bir Rabbin emriyle bir teavündür. (Lem'alar, On Yedinci Lem'a)

Pek kerîmâne bir muavenet ve yardımlaşmak vardır 

Bakınız, aktar-ı semavat ve arz sahifeleri üstünde hâtem-i ehadiyet göründüğü gibi, kâinatın heyet-i mecmuasının büyük sahifesi üzerinde de pek vazıh bir surette hâtem-i tevhid görünmektedir.

Evet, bu âlem pek muhteşem bir saray veya muntazam bir fabrika veya mükemmel bir şehirdir. Bu fabrika-i kâinatın eczası, efradı ve envâı, âlât ve edevatı arasında hakîmâne bir muarefe ve tanışmak ve dostâne bir mükâleme ve konuşmak ve pek kerîmâne bir muavenet ve yardımlaşmak vardır ki, kemâl-i sür’atle pek uzun mesafelerden birbirinin savtını işitir ve ihtiyacını görür gibi derhal imdadına yetişir, ihtiyacını def eder.

Evet, semadaki ecram ve yıldızların birbirine ve arza verdikleri ziya, hararet, bilhassa arza yaptıkları sair yardımlarını görüyorsunuz. Ve keza, bulutla arz arasında cereyan eden su alışverişine bakınız ki, arz, suyu buhar şeklinde buluta veriyor, bulut da kendi fabrikalarında lâzım gelen ameliyatı yaptıktan sonra buz, kar, yağmur şeklinde iade ediyor. Sanki o camid cirimler, lisan-ı halleriyle telsiz telgraf gibi birbiriyle konuşur ve yekdiğerine arz-ı ihtiyaç ediyorlar. Bilhassa bütün o ecram âdeta el ele vermiş gibi, kemâl-i ciddiyetle zevilhayata lâzım olan şeyleri tedarik etmek hizmetinde sa’y ediyorlar ve bir Müdebbirin emrine bağlı olup bir gayeye teveccüh ediyorlar.

Evet, şu teavün kanununa ittibaen, şems, kamer, gece ve gündüz, yaz ve kış taraflarından yapılan yardımlar sayesinde, şu hayvanların erzakını yetiştiren nebatat izn-i İlâhî ile meydana gelir. Hayvanat da emr-i Rabbânî ile beşerin ihtiyacatını yerine getirir. Balarısıyla ipekböceğinin insanlara yaptıkları yardımlar, bu dâvâyı ispat eder.

Evet, bu gibi eşya-yı camidenin yekdiğerine yaptıkları şu yardımlar, pek âşikâr bir delildir ki, onlar kerîm bir Müdebbirin hademesi ve amelesi olup Onun emriyle, izniyle iş görürler. (Mesnevi-i Nuriye, Lem'alar)