Hayatım boyunca Ramazan ayları bana huzur esintileri ile gelmiştir.
İlk defa aşırı bir acı çekmekteyim…
Tarifine imkân bulamadığım bir yaman acı.
Sanki, muzip tarafım fiil çekimi yapıyor;
İnsan mıyım?
İnsan mısın?
İnsan mı?
İnsan mıyız?
İnsan mısınız?
İnsanlar mı?
***
Eğer insan isek bu manzara neyin nesi, hiç insanım diyene yakışacak bir vaziyet mi bu?
Şuraya bakar mıyız? Bir tv muhabiri şöyle haykırıyor:
“…Şu anda son nefesini vermek üzere olan bir çocuğa serum takmaya çalışıyoruz. Çocuğun gözleri kayıyor, hayatımda kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Açlıktan ölüyor…”
İşte kahrolduğum an? Tam kalbimin bir yerine hançer saplanıyor! İnsan olduğuma utanıyorum…
Nasıl iftar edebilir, nasıl sahur yapabilirim? Nasıl yemek yer, nasıl su içebilirim? Bu tuttuğum benim oruç mu acaba?!
***

Bu gece gözlü çocuk başkasının değil; Benim, senin evladı veya torunu olabilirdi değil mi?
Bir milyon… Rakam ile 1 000 000 insan şu anda kara bahtlı kıta olan Afrika’da aç bîilâç can çekişiyor.
Ölüyor ya… Ölüyor!.. Daha ne olsun!?
Şimdi ben buz gibi, Hacı Suyu ile iftar açıp Bayır Yoğurdundan yapılma buzlu cacık ve yanında Allah ne verdi ise yiyerek Müslümanlık görevimi mi yerine getirmiş olacağım?
Ya da teravih sonrası nofrostta sakladığım buz gibi Evciler Elması soyup mu yiyeceğim?
Bundan böyle Umurbey şeftalisi geçer  mi boğazımdan? Aşağıokçular karpuzu mu dilimleyip yerim?
İştahla yiyene zehir lokma olmaz mı bunlar?
***
Bir kurşun yarası gibi saplandı kalbime Afrika insanının hâli. İnsanlığımdan istifa ediyorum…
Senede sadece 30 gün, belli vakitlerde aç kalarak marketleri eve boşaltan bizler ki; Ramazana özel yemek zevklerimizden asla taviz vermeyiz. Son 60 yılın en kurak günlerini yaşayan Somali’de açlıktan karnına kalınca bir ip bağlayan bir adamı gösterince ajanslar, nasıl tıkabasa yiyebiliriz artık. Nasıl bir midesi var insanlığın.
Bir sorum da diğer dinlerin sahiplerine... Haham ve papazlara. Sizin vicdanınız var mı? Varsa hani nerede? Bir kelime bile etseydiniz duyardık. Vicdanınız çürümedi ise niye çıkmaz sesiniz ve dahi soluğunuz? Biz niye göremiyoruz? Biz niye bir şeycik duymadık?
Dedik ya; en iyisi İnsanlıktan istifa etmek… Çek artık pis elini beyaz adam Kara Afrika’nın üzerinden. Rezilini çıkardın insanlığın ey Batı!
***
İnsanlık bırakmadın insanlıkta…
Allah’ım biz bencil ve aç gözlü kullarına akıl-fikir, merhamet-hürmet hissi ver!
Azdık biz… Sen bize merhametinle muamele et Allah’ım!
Milyarlarca insan senden gafil harele gürele hayvanî bir hayat yaşıyoruz ama Afrikalılara bâri maddî-mânevî yağmur ve baharlar gönder…
Hepimize de… Ramazan hürmetine insanoğluna basiret nasip et Yüce Allah’ımız….

Yeni Asya